Blijf alsjeblieft tegen mijn roodharige kinderen zeggen dat hun haar prachtig is
Denise Meijer
“Wat heeft je dochter een prachtige kleur haar!” Een vreemde vrouw in de supermarkt spreekt me aan, terwijl ik bezig ben om fatsoenlijke stronken witlof bij elkaar te rapen op de groenteafdeling. Ik lach, bedank haar en zeg: “Dat vinden wij nu ook.” Mijn roodharige kinderen…
Roodharige kinderen
Dit is niet de eerste keer dat dit ons overkomt. Met zowel mijn zoon, als dochter ben ik meer dan eens aangesproken op hun rood-rossige haartjes. Mensen geven mijn kinderen complimenten en richten zich meestal tot mij (natuurlijke brunette) om te vragen waar de kleur vandaan komt. Meestal zeg ik dan gekscherend: “Ik ben geen ginger. Ik werp ze.” Wetende dat ze hun lokken wel degelijk ook aan mijn genen te danken hebben.
Kers op de taart
Maar rood haar is voor mij sowieso niet onbekend. Aan mijn kant van de familie hebben we ons aandeel aan ‘redheads’ en mijn man is roodharig. Daarnaast heb ik een roodharige beste vriendin, was mijn allereerste liefde gezegend met koperrode lokken en vergeleek ik vroeger mijn tante altijd met de kleine zeemeermin, omdat ze prachtige rode haren heeft.
Ik denk dat het overbodig is om te zeggen dat ik rood haar geweldig vind! Met als kers op de taart twee ‘gingers’ van mezelf.
De last van rood haar
Desondanks hoor ik mijn man vooral over de last van rood haar. Hoe hij er vroeger mee werd gepest. Hoe ‘rooie’ of ‘peen’ voor hem zeer bekende plagerijen zijn. Er was vroeger zelfs een tijd dat de antipathie tegen de roodharige zelfs verder ging dan haren trekken op het schoolplein. Rood haar werd vroeger met recht gezien als een vloek.
Lees ook: 8x wat je niet wist over roodharigen
Minderheid
Maar ook in de 21ste eeuw behoren roodharige kinderen nog altijd tot een minderheid. Zelfs op latere leeftijd worden roodharige mannen worden eigenlijk zelden gezien als sekssymbool, waar roodharige vrouwen weer te maken krijgen met zogenaamde fetisjisten.
Een klein gebaar
Ik wil niet dat mijn kinderen hun rode haar als last gaan zien. Dat dit hetgeen wordt wat hun nu en op latere leeftijd gaat definiëren. Maar als iemand de tijd neemt om mijn kinderen aan te spreken over hun prachtige haar, dan nemen we dit altijd dankbaar aan. Voor hun is dit namelijk een kleine bevestiging. Het is een klein gebaar wat ervoor zorgt dat hun zelfvertrouwen (hopelijk) dusdanig groeit, dat eventuele pesterijen op latere leeftijd nauwelijks effect gaan hebben.
Rooie als compliment
Dus blijf alsjeblieft tegen mijn roodharige kinderen zeggen hun haar prachtig is. Het kan er namelijk voor zorgen dat ze ‘rooie’ zien als scheldwoord, maar als een dik verdiend compliment, want hun rode haar is prachtig. En ik wil niet dat ze daar ooit aan twijfelen. Mijn roodharige kinderen zijn prachtig!