Stop mijn peuter niet in een keurslijf
Ik ben wat klein van stuk. Noem het iel, als je wilt. Heb niet echt een attitude. Dat is de juf van het kinderdagverblijf kennelijk ook opgevallen. Sinds kort denkt ze dat ik het niet aan kan, met twee kids. Geen idee hoe ze er bij komt.
Waarschijnlijk is ze afgegaan op mijn uiterlijk. Doen er wel meer. Maar geloof me, ik sta mijn mannetje. Laatst kwam ze voor me staan. Haar handen in de zij. “Jouw zoon kan al heel veel zelf”, pretendeerde ze toen. Alsof ik dat niet zou weten, zeg. Ik zie hem elke dag een beetje groeien. Letterlijk en figuurlijk.
Lees ook: Is ze al zindelijk? Die van mij wel… (zucht)
Zo heeft ze bedacht dat mijn zoon van 2,5 jaar zindelijk moet worden. De twee ochtenden dat hij naar het kinderdagverblijf gaat, dwingt ze hem op het potje te plassen, of, als het even kan, op de grote wc. Met als gevolg dat zowel mijn kleine man als ik met buikpijn naar het kinderdagverblijf ga. Ik had willen wachten tot hij het zelf aangaf. En, mocht hij dat echt niet doen, zorgen dat hij zindelijk is als hij naar de basisschool gaat.
Iedere keer als ik hem ophaal, moet ze het even zeggen: “Hij kan al heel veel zelf. Je moet het alleen stimuleren.” Afdwingen zul je bedoelen. Ze doet bewust de riem uit zijn broek en legt die prominent bij zijn bakje met spullen. Als ik hem ophaal en vraag waarom mijn zoon met een afzakkende broek rondloopt, snerpt haar scherpe stem door het zaaltje: “Zo’n riem is helemaal niks. Af met dat ding. Kan hij tenminste zelf zijn broek aan en uit doen. Veel beter zo.”
Sorry hoor, maar dat is niet mijn manier van opvoeden. Ik voed graag met liefde op.
En dat ik hem dan af en toe verwen – of help, het is maar hoe je het bekijkt – door hem niet aan te laten tobben met die moeilijke rits van zijn jas, ach.
Lees ook: Uitgekakt
Weet je, beste juf, hij moet al aan zoveel dingen voldoen. Hij heeft nog lang genoeg de kans om groot te zijn. Om deel uit te maken van de grote mensenwereld. Om in een keurslijf gestopt te worden. Ik houd het graag bij mijn eigen manier van opvoeden.
Met liefde bereik je veel. Met afdwingen misschien ook, maar dat is niet wat ik wil. De volgende keer heeft mijn zoon gewoon weer een riem in zijn broek.
Bron beeld: Flickr