Oppasoma’s van Nederland: Zeg gewoon nee!
Denise Meijer
Oppasoma’s. We houden van ze, maar we hebben ze soms ook echt heel hard nodig.
Echter zit er meer achter het vertederende beeld van een oma, struinend door de supermarkt met haar kleinkind(eren), want juist het feit dat deze oma een oppassende oma is kan ervoor zorgen dat ze overspannen raakt. Met alle gevolgen van dien.
Om deze reden wil ik juist deze oma’s een hand onder de riem steken, maar bovenal een wijze les meegeven voor de toekomst.
Kinderen zijn vermoeiend. Laten we hier nu niet schijnheilig over doen. Gelukkig zijn wij, als ouders, nog redelijk jong, vitaal en gebouwd om onze koters regelmatig van de boekenkast te plukken. Niet te vergeten dat het hele opvoedingsgebeuren ook mentaal het één en ander van een mens kan vergen. Iets waar wij, als ouders, voor getekend hebben toen we ervoor kozen om onszelf voort te planten, maar jij als oma?
Jij hebt dit kunstje al eens geflikt. Met je eigen kinderen welteverstaan.
Natuurlijk mompelt menig oma iets van: “De lusten, zonder lasten” of: “Ik vind het heeeerlijk om tijd met de kleinkinderen door te brengen” en als je het oppassen écht zo ervaart? Be my guest, maar het feit blijft dat wanneer je structureel, meerdere dagen in de week oppast. Niet meer kan spreken van gewoon ‘tijd doorbrengen met…’
Lees ook: Wel de lusten, niet de lasten?
Je maakt dan, tegen wil en dank groot onderdeel uit van de opvoeding van je kleinkind en dat, beste mensen, kan best rauw op je dak vallen. Zeker als je al een beetje op leeftijd bent! Daarnaast is het ouderschap tegenwoordig ook geen picknick in het park en heeft dat ‘opvoeden’ meer omhanden dan ooit! Het kan dus zomaar voorkomen dat je achtergelaten wordt met een eet-, slaap- of zelfs een schijtschema. Wat niet bepaald de ruimte overlaat voor een ongedwongen, ontspannen dagje plezier met ‘omie-lief’.
Dus ik wil jullie graag een woordje leren.
Een woordje waar veel ouders, oma’s en kinderen nog heel wat van kunnen leren. Een woordje wat wellicht niet altijd in dank afgenomen zal worden, maar soms noodzakelijk is om een grens aan te geven bijvoorbeeld. Lichamelijk, geestelijk of allebei. Prent het goed in je oren, vergeet het nooit meer en gebruik het, van tijd tot tijd.
Het woordje is: NEE! N-E-E. En je spreekt het uit als: NEEJ! Hoewel een neh, nah, nope, of zelfs een dramatische ‘hell no’ ook volstaat! Allen even kort, duidelijk en essentieel voor wanneer je een keer te moe bent om een hele dag (of zelfs vijf dagen in extreme gevallen) op te passen.
Lees ook: Opa’s en oma’s die op kinderen passen leven langer
Een simpel drieletterwoord wat ervoor zorgt dat wij mama’s, of misschien nog wel belangrijker onze kinderen, nog veel langer van hun (oppas)oma’s mogen genieten.
Zonder dat ze eraan onderdoor gaan, want daar zijn jullie ECHT veel te belangrijk voor en dat echt niet alleen om het oppassen!
Bron hoofdafbeelding: Pixabay