Waar ben je naar opzoek?

Kindvrije zones in vliegtuigen? Ja, logisch!

2 minuten lezen Sjoukje Dijkstra
Kindvrije zones in vliegtuigen? Ja, logisch!

Let op mijn woorden: het gaat een ding worden in ALLE vliegmaatschappijen. Kindvrije zones in het vliegtuig. Dus premium seats, waarvoor je net iets meer hebt betaald, en waar je verzekerd bent van een kindvrije omgeving. Geen krijsende baby naast je, geen kinderen die met hun voeten in de achterkant van je stoel porren. Is dat niet iets wat iedereen zou willen?

Kindvrije zone op alle vluchten

Indische vliegmaatschappij IndiGo heeft het inmiddels ingevoerd. Een kindvrije zone op al haar vluchten. De reacties van vliegende reizigers zijn enthousiast, maar niet altijd even redelijk.

Lees ook: 20 uur vliegen met een dreumes. Pittig?!

tweets

Zo tweet Patricia Tallman:

“Ik ben genoeg gemarteld door kinderen op lange vluchten, en ik betaal al genoeg voor mijn stoel.”

Gelukkig vliegen de ouders gratis, Patricia. Dat scheelt weer. (Zucht) 

Arissa tweet:

“Niemand zou 7 uur lang hoeven dealen met schreeuwende kinderen en hun domme, ouders (die er niets aan doen).”

Eens Arissa! Ouders zouden hun kinderen een beetje beter moeten opvoeden. M.a.w. er wat van zeggen bijvoorbeeld als hun aapje tegen de stoel aan trapt van de passagier voor je. Schouderophalend zeggen: “Tja, hij is nog maar drie of vier.” Nee, dat gaat er bij mij niet in. Zo’n hekel aan ouders die de andere kant op kijken, wanneer hun kinderen wangedrag vertonen. Of dat nu is in een vliegtuig of ergens anders. Alleen bij die hele kleintjes is dat soms best lastig in een vliegtuig. Het scheelt dat die voor het grootste gedeelte van een lange vlucht vaak slapen. Of heb je daar ook last van, Arissa?

Ik op mijn beurt heb weer een hekel aan passagiers die:

  1. te luidruchtig zijn/ en vooral de hele tijd door veel (onzin) praten. Ook al is het midden in de nacht!
  2. geen rekening houden met anderen (stoelleuning achterover gooien, zonder maar enigszins rekening te houden met degene achter zich)…
  3. agressief gedrag vertonen, te veel drinken, enzovoort
  4. hun muziek veel te hard hebben aanstaan, zodat iedereen kan meegenieten
  5. stinken, boeren, snurken

Lees ook: 10x vliegtuig irritaties!

Doe mij dan maar een kind

In de meeste gevallen zijn het nog de kleine passagiers die zich het beste gedragen, en zijn het juiste de grotere uitgevallen exemplaren die zich misdragen. Een van de grootste irritaties is ook om naast iemand te komen zitten, die eigenlijk twee stoelen had moeten hebben. Als ik dan mag kiezen, doe mij dan maar een kind achter mij of een baby.

Lees ook: 13x tips voor vliegen met baby of dreumes

Scheef terug kijken!

Recent 7 uur gevlogen met onze kinderen. Dat ging best goed. Tuurlijk, het kost energie, maar als de kleine het leuk vindt honderd keer heen en weer te lopen door het gangpad. Dan doe je dat. Daarbij werd over het algemeen door de meeste mensen leuk gereageerd. Slechts van een persoon kregen we een ietwat scheef gezicht. Wat doe je dan? Scheef terug kijken! Klaar. Ook weer opgelost.

Speciale zones voor ikke-ikke-ikke

Eerlijk gezegd vind ik het wel tekenend, zo’n kindvrije zone. Zo individualistisch en egoïstisch zijn we dus geworden. Dat we speciale zones nodig hebben, die we onszelf liefst helemaal toe eigenen. Liefst verbannen sommige passagiers ouders met hun kinderen nog helemaal uit het vliegtuig. Echt, ik heb ze wel voorbij zien komen. “Je gaat toch niet vliegen met jonge kinderen.” Dat soort opmerkingen. Alsof je leven maar ‘afgelopen’ moet zijn, wanneer je eenmaal kinderen hebt.

Onzin natuurlijk. Tegen al die ‘haters’ zou ik willen zeggen: kijk eens in de spiegel. Of beter: verplaats je eens in andermans schoenen. Wat zou jij doen?

Bron beeld: Pixabay

Reacties
  • David Ogylvy zei

    Het is van groot belang dat je van je nazaten sociaal vaardige wezens maakt. Ieder mens wordt als egoist geboren. Krijsen, huilen, jammeren zijn de enige communicatiemiddellen. Dat is gedrag dat moet worden bijgestuurd zoniet afgeleerd. Veel ouders beginnen ook veel te vroeg met opvoeden. Dat is iets voor kinderen vanaf zo’n 4 jaar wanneer er op een redelijk niveau een dialoog met het kind mogelijk is. Voordien moeten ze min of meer getraind worden in gehoorzaamheid en sociale vaardigheden. Afgericht, zou je kunnen zeggen. Niet zo’n gekke vergelijking wanneer je nagaat dat mijn honden zich beter weten te gedragen in openbare ruimtes dan vele kinderen.

    • Interessant dat je zegt dat opvoeden vanaf een jaar of 4 pas echt mogelijk is…. Daar heb ik nooit bij stilgestaan maar kan mij er ergens wel in vinden!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen