Hoera voor de oppas!
De afgelopen zes jaar hebben mijn man en ik verschillende oppasvormen ondervonden en ik vind zelf eigenlijk wel dat we ons inmiddels mogen scharen onder de oppasexperts. Wat een zoektocht naar dat wat voor ons de juiste vorm is en wat een bloed, zweet en tranen heeft het mij gekost om te komen waar we nu zijn. Van kinderdagverblijf, bso, peuterspeelzaal, opa en oma naar onze onbetaalbare vaste oppas aan huis.
Lees ook: 20x Date Night at home.
Dertig keer per uur naar je telefoon staren
Slapelozen nachten had ik bij het idee om mijn meest kostbare bezit achter te laten bij iemand anders dan mijzelf, maar ja, na een aantal weken na de bevalling verwacht je baas toch echt dat je weer komt opdraven op je werk en na een tijdje ga je toch ook echt zelf ook verlangen naar weer eens een avondje uit met manlief of je vriendinnen. En tijdens je aanwezigheid op je werk of dat avondje uit is het toch ook wel fijn wanneer je het vertrouwen hebt dat het thuis allemaal wel goed gaat en je niet dertig keer per uur op je telefoon gaat zitten staren (wat je toch wel doet).
Paniekmoeder
Totdat ze zelf kunnen praten, vind ik die oppas toch echt wel een dingetje. Niemand begrijpt je eigen kind zoals jij dat doet en ik herinner mij de tijd dat ik boekjes volschreef aan de leidsters van het kinderdagverblijf of het oppasmeisje uit de buurt. Bij welk piepje of huiltje ze wat bedoelde en had ik per minuut uitgeschreven wat er moest gebeuren. Ik vraag mij oprecht af of ik dat bij een nummer drie, als inmiddels ervaringsdeskundige en een stuk minder paniekerige moeder, nog zou doen. Waarschijnlijk wel.
Loslaten
Omdat juist dit loslaten zo ontzettend moeilijk kan zijn, hoor ik van veel moeder-vriendinnen om mij heen dat ze het laten oppassen voor hun eigen pleziertjes niet doen. Een opvangvorm voor werk is een noodzaak, maar als het niet hoeft, dan liever niet. Ik snap dit niet. Natuurlijk ken ik die angst om je kindje ergens achter te laten, maar geloof mij dat je er zelf een nog leukere moeder van wordt wanneer je ook mama-me-time inlast. Met vriendinnen of met manlief of gewoon heerlijk voor jou alleen.
Oppas gezocht!
Ze kunnen het die oppasmensen, echt! Laten we ze wat meer credits geven en erop vertrouwen dat ook zij weten wat je kindje wilt. Zorg er uiteraard voor dat je weet wie je in huis haalt of waar je je kind heen brengt, maar maak er daarna schaamteloos gebruik van. Want wat zijn ze onbetaalbaar en een enorme aanwinst voor jou als moeder, als vriendin, als vrouw en voor je gezin! Voor kinderen is het goed om eens geconfronteerd te worden met een ander persoon en een andere aanpak. Even los van mama en papa. En omgekeerd. Jij even ‘los’ van je kleine wereldwondertje. Even weer Annemiek, of Evelien, Amanda of Tamara.
Ik zeg: “Hoera voor de oppas!”, omdat ze het leven met (kleine) kinderen nòg leuker maken!