Waar ben je naar opzoek?

Ik ben een moeder. Maar geen mama…

1 minuut lezen denise Denise Meijer
Ik ben een moeder. Maar geen mama…

Mijn liefste,

Ik ben een moeder sinds ik voor het eerst dat mooie tweede streepje zag.
Een moeder vanaf het eerste moment dat ik naar een prachtig kloppend hartje keek.
Met alle liefde in mijn hart kocht ik jouw kleertjes en droomde ik over het kamertje waar jij veilig in kon slapen. Het was mijn hart, mijn bloed wat er voor moest zorgen dat jij groter kon worden. Mijn lichaam moest jou bij mij houden. Net zoals ik er voor zou zorgen dat jij de rest van je leven het allerbelangrijkste deel van leven zou zijn.

>> Lees ook: Moeder van een ster.

Ik ben een moeder sinds ik droomde van jouw komst. Een moeder in mijn hart, een moeder qua gevoel en zo zou het ook altijd zijn. Van een baby in mijn armen, naar een peuter aan mijn hand tot volwassene op eigen benen, maar voor altijd in mijn hart

Ik wilde voor je zorgen, je beschermen, je knuffelen en vooral; nog heel lang laten zien hoe onmenselijk veel ik van je houd.

Ik zou je helpen met je problemen, me zorgen maken als je ziek zou zijn en er was niets wat ik liever wilde dan dat jij al het geluk zou krijgen wat je verdiend.

Ik ben een moeder maar alle dingen die ik zo graag met je had willen doen, kan ik niet. Ik ben een moeder, maar zonder mijn kind.

Onveranderd is gebleven hoe ik nog altijd droom van hoe ik je bij me heb, dat ik fantaseer over hoe je er uit had gezien en heb jij, zoals altijd, een onvoorwaardelijk, grote plek in mijn hart.
Er is niets wat ik liever zou willen dan dat ik jou in mijn armen houden.
Ik wil nog altijd voor je zorgen, je beschermen en hoop dat je, waar je ook bent, weet dat ik nog altijd onmenselijk veel van je hou.

Ik ben een moeder. Moeder van een engeltje en hoewel ik een trotse moeder ben en zal blijven: ik had niets liever gewild dan ook jouw ‘mama’ te mogen zijn.

Ik houd van je en zal dat ook altijd blijven doen.
Dikke kus,

Jouw mama

Wil jij je doodgeboren kindje ook laten registreren? Kijk hier wat je moet doen! 

Denise Meijer

Hoi! Ik ben Denise. Freelance tekstschrijver, blogger bij Love2BeMama (al jaren!), auteur van mijn eigen ‘Dirty Novel’, moeder van een Engeltje, een Bengeltje en een Prinses. Zelfstandig huismanager en eigenaresse van Tekstbureau Het Pennetje. Sarcast, optimist, eigenwijs en humorist. Schrijft graag vunzige tekstjes en ik heb een ‘no-nonsense’ mentaliteit. Ook schrijf ik graag over het echte moederschap: ongecensureerd en zonder filter!

Reacties
  • just a mom from seven little angels zei

    Beste,
    Ik vind dit knap dat jullie dit doen maar ik zou de grens verlagen .. Zodat je niet nog eend opnieuw heel die procedure moet doen of petities… Ik heb men laatste kindje kunnen afgeven op mijn verjaardag als ik zestien weken was ..hij was compleet ,af ,mooi net zoals andere babytje alleen moest hij groeien en bijkomen …wij zagen gelijkenissen in hem …voor de buitenwereld heeft hij niet bestaan hij staat nochtans wel hier bij mij in een mooie urne …elk kindje dat groeit in de buik heeft recht op een waardige afsluiting …en zeker voor de ouders zo krijgen ze het gevoel dat hun verdriet terecht is en niet belachelijk of zielig wat de buitenwereld vaak denkt …ze denken vaak ale ben jij er nu nog niet over ? Heb ooit de commentaar gekregen ja herken je gevoel ik zit met een depressie zoals jij .wow…of als je nog je kindje dood in je buik hebt omdat ze pas een week later naar ziekenhuis laten komen en dan zeggen tegen je kop op of kijk naar u ander kindjes .. Hebben we dan geen recht leer op verdriet ? Moeten we zelfs over het verlies van ons kind schamen ???,..//vind dit enorm knap van jullie maar ik zou eigenlijk de drempel verlagen naar twaalf weken en voor de zwangerschappen jonger als dit dat ze bv een speciale wet invoeren of dergelijke dat ze dit toch mogen cremeren .als ze daar behoefte aan hebben en niet bij ziekenhuisafval gruwelijk woord….doen ..dat ze een toch bestaan hebben voor de mama en de papa .. Veel succes in jullie tocht naar erkenning !! En dit is geen negatieve mail maar heb genoeg kindjes verloren en weet perfect hoe het voelt om genegeerd te worden omdat het wss niet pijnlijk of waardig genoeg was voor begrip te krijgen of erkenning …groetjes van een engelmama xxx

  • Darlene zei

    Wat mooi geschreven, en wat een gemis. Vreselijk om dit te moeten meemaken. Hoop van h♡rte dat er een kindje komt die jou mama mag noemen.
    Heel veel sterkte met dit verlies dat je voor altijd mee draagt. Dikke knuffel van mij.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen