Waar ben je naar opzoek?

Mijn zoon scoorde laag op zijn kleuter cito… Nou en?

3 minuten lezen denise Denise Meijer
Mijn zoon scoorde laag op zijn kleuter cito… Nou en?

kleuter cito

“Niet te zwaar aan tillen,” zei een mede-moeder op het schoolplein toen ik keek naar de D en E op het rapport van mijn zoon. Het waren de uitslagen van de kleuter cito en ergens had ik niets anders verwacht. Tenslotte zit hij nog maar een half jaartje op de basisschool en is gewoon eerder een doe-kind dan een zit-stil-en-leer-kind. Iets wat hij de komende jaren toch echt moet gaan leren, maar daar is de kleuterschool in mijn ogen toch ook voor?

Boeiend!

Ik schudde dan ook mijn hoofd, omdat de uitslag me niet interesseerde. Een 4-jarige uitblinker in taal of rekenen had ik nu eenmaal niet, maar dit kan allemaal nog komen. Hij is nog maar 4 en zit nét op school!
Hij heeft het in ieder geval naar zijn zin op school en komt thuis met de moddervlekken in zijn broek van het buitenspelen en verhalen over gymnastiek en bouwwerkjes die hij heeft gemaakt.
Nee, ik til niet te zwaar aan een momentopname, afgenomen bij één van de jongere kleutertjes die veel meer interesse heeft in ravotten dan werkjes. Iets waar de school best rekening mee zou houden.

Of toch niet?

Bijles en bijspijkeren

Mijn mond viel dan ook open toen ik te horen kreeg tijdens het rapportengesprek, dat mijn zoon, mijn vierjarige flierefluitertje, vanaf nu regelmatig apart genomen zou worden voor extra ondersteuning. Extra ondersteuning?!

De reden? De uitslag van de afgenomen Citotoets.

Flabbergasted ondertekende ik het toegereikte formulier waarin in ik toestemming gaf voor extra begeleiding. Wetende dat weigeren ergens geen optie was, maar met in het achterhoofd dat hij hier wel ‘gewone kleuterklastijd’ voor moest inleveren. En waarom? Omdat hij binnen een half jaar niet scoorde zoals het gemiddelde kind zou doen? Omdat hij beter is in voetbal dan in simpele rekensommetjes? Of simpelweg omdat hij gewoon iets te kinds is, iets wat in mijn ogen geen schande is voor een kleutertje wat feitelijk gezien ‘net komt kijken’.
Mijn moeder reageerde misschien nog wel iets feller dan ik. “Wij hadden verdorrie een stretcher in de klas staan, zodat de vermoeide kinderen een dutje konden doen en nu krijgen kleuters zelfs al ‘bijles’. Mogen kinderen niet meer gewoon kinderen zijn?”

Leren of ontwikkelen?

Dat er geleerd moet worden op de bassischool wist ik natuurlijk al. Met als doel om je kind zich te laten ontwikkelen tot de persoon die deze uiteindelijk zal gaan worden. Of dit nu een brandweerman is, of hoogleraar geneeskunde staat in mijn ogen, op deze leeftijd nog buiten kijf.

Desalniettemin is de stof uit toetsen zoals kleuter cito’s in mijn ogen gericht op ‘wat een kind geleerd zou moeten hebben’ in plaats van ‘tot hoeverre is een kind ontwikkeld genoeg om deze informatie tot zich te nemen.’
In het geval mijn zoon kon ik dus van te voren al zeggen dat hij nog niet zover was, maar je moet hem aan de andere kant eens tegen een hek op zien klimmen, of tekeer moeten zien gaan op een step.
Je kan dus veilig stellen dat hij op motorisch gebied beter is ontwikkeld, dan dit mentaal het geval zou zijn.

Erg? In mijn ogen niet, maar in de ogen van school klaarblijkelijk een probleem. Er zijn tenslotte gemiddelden waar ze zich aan vast moeten houden.
Iets wat me benauwd, want wat als mijn kind nu eens NIET gemiddeld is? Wordt daar dan rekening mee gehouden? En dan bedoel ik niet door middel van extra lesjes om zijn score op te krikken naar hetgeen wat vooraf gezien als acceptabel is vastgesteld.

Ik gaf mijn kind, die verwachtingsvol mijn reactie probeerde te pijlen na het zien van zijn rapport, een dikke kus op zijn mond. Wetende dat hij in ieder geval in mijn ogen weinig fout had kunnen doen en er was geen D of E die het trotse gevoel wat ik had zou kunnen veranderen.
“We gaan lekker voetballen,” fluisterde ik hem toe. De sommen en letters komen later wel.

Denise Meijer

Hoi! Ik ben Denise. Freelance tekstschrijver, blogger bij Love2BeMama (al jaren!), auteur van mijn eigen ‘Dirty Novel’, moeder van een Engeltje, een Bengeltje en een Prinses. Zelfstandig huismanager en eigenaresse van Tekstbureau Het Pennetje. Sarcast, optimist, eigenwijs en humorist. Schrijft graag vunzige tekstjes en ik heb een ‘no-nonsense’ mentaliteit. Ook schrijf ik graag over het echte moederschap: ongecensureerd en zonder filter!

Reacties
  • Tiny zei

    Kinderen die gevaccineerd zijn hebben soms meer moeite met concentratie , lezen en rekenen, nadat mijn kleindochter ontstoord was, scoorde ze erg goed op de kleuterschool , zelfs zo goed , dat haar vader op school moest komen voor een gesprekje omdat de juf niet begreep dat een kind , in zo korte tijd, zoveel vooruitgang kon boeken. Fantastisch resultaat.
    Bij Cesae therapeut of homeopaat.

  • Manon Kremer zei

    Mijn zoon scoorde ook niet zo goed op de cito toets voor kleuters, hij speelt liever dan dat hij leert. Van de juffen moeten we elke dag oefenen, aan het begin van het schooljaar kregen we een A4 blaadje mee wat hij dit schooljaar moest weten. Je wilt aan de ene kant wel oefenen maar aan de andere kant denk ik “laat hem ook kind zijn”. Zeker als hij de hele dag op school is geweest.

    Toevallig werd afgelopen zondag in het televisie programma “Monitor” besproken dat er veel van kleuters verwacht wordt en de werkdruk van de juf. Een juf was het er niet mee eens en heeft het televisie programma Monitor ingeschakeld.

  • Conny zei

    Het is nu 24 febr 2016 en over een half uur moet ik “op gesprek” bij de juf van mijn 5 jaar oude tweeling (j/m) Ze hebben het moeilijk in de klas is me verteld omdat ze zo jong en letterlijk klein zijn.
    Eerlijk is eerlijk ik vin de Cito een grote onzin maar je wilt ook niet dat je kind op zijn of haren tenen moet lopen dus ik zie het gesprek met angst en beven tegemoet.

  • Monique zei

    Het is alsof ik mijn moeder hoor praten; “Toen jullie klein waren stond er een bedje waar je kon slapen als dat nodig was!”. Die felheid, ik snap dat wel, laat kinderen ook nog een beetje kind zijn alsjeblieft?! Extra bijles kan een paar jaar later ook nog wel als dat nodig is.

  • Monique zei

    Na het zien van het Item in Nieuwsuur ben ik eruit: we stellen eisen aan onze kleuters, die we niet mogen stellen. Er worden methodes ontwikkeld, waarvan de makers er geen rekening mee houden dat kinderen van 4 en 5 jaar nog geen volgroeide hersenen hebben. Iedere dag is echt nieuw voor die pukkies. En daar gaan wij keiharde eisen aan stellen. Controleren of ze wel binnen een bepaalde norm vallen. De ene na de andere kleuterjuf/meester haakt af: of ze stoppen met lesgeven of vragen overplaatsing naar een hogere groep. Bang dat de inspectie de uitslagen niet voldoende acht of de school beboet omdat ze niet voldoende scoren!!! De vraag werd aan de Inspectie gesteld hoe zij omgaan met scholen die geen leermethode volgen: tja, we geloven niet dat we daar moeilijk over doen, in principe (!). Juffen die door school op een zijspoor worden gezet, omdat ze het niet eens zijn met de methode, zien dat kinderen steeds meer en meer in de problemen komen. Ja maar, ze moeten worden klaargestoomd voor groep 3. Schei uit, laat de kleutertjes zijn en lekker in de bouwhoek spelen, zonder daarvoor eerst de stelling van Pythagoras te moeten leren. Laat ze lekker knutselen en tekenen zonder daarvoor eerst de werken van Dali en Margritte bestudeert te hebben…..laats alsjeblieft nog even kind zijn…

  • Chantal zei

    Ohhh wat herkenbaar!
    Mijn twee jongens (6 & 9) hebben dit beide meegemaakt. En in groep 2 werd het zelfs zo dat ze groep 2 nogmaals hebben gedaan. Want qua scores paste ze nog niet in het cito systeem.
    De jongste is daar nu nog mee bezig, met ruim een half jaar extra groep 2 is hij eigenlijk klaar voor groep 3… maar dat kan dan weer niet. 🙁 Met als gevolg een druk kind wat extra uitdaging nodig heeft, gelukkig bieden ze hem die door extra werkjes te laten doen.
    Ik ben blij met de keuze dat we ze een jaar extra hebben laten kleuteren, de cito’s zijn van d en e scores naar a en b’s gegaan en hun zelfvertrouwen is zienderogen toegenomen.
    Mijn jongens zijn ook geen stilzitters, ze zijn liever bezig met spelen en de wereld verkennen. Iets wat in het huidige onderwijssysteem niet altijd gewaardeerd wordt.
    De oudste zit in groep 5 en laat dat beeld nogsteeds zien, hij is super in taal en lezen is een van zijn hobbies. Maarrrr. .. in de klas een hele week stilzitten en opletten is nog altijd een dingetje.
    En de onderlinge concurrentie strijd zit er al vroeg in. Verbredingsgroepjes, hoogbegaafde klasgenootjes. .. de ouders die er nog even extra een schepje bovenop doen door dit telkens te benoemen.
    Mijn jongens zijn gewoon “normaal”… is dat zo erg?!

  • Ellen zei

    En wat heerlijk dat je kind zo graag buiten speelt. Ik heb er ook zo een. Die daarnaast de jongste van de klas is. De meeste klasgenootjes zijn 3/4 jaar ouder. Kun je dat met elkaar vergelijken?
    Ik ben blij dat hij lekker naar buiten gaat i.p.v. alleen maar met de i-pad opschoot zit.
    De rest komt wel daar heb ik alle vertrouwen in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen