Waar ben je naar opzoek?

Papa met bijzonder beroep: “Als papa thuis is moeten we weer wennen”

4 minuten lezen Jeanine van Brummen
Papa met bijzonder beroep: “Als papa thuis is moeten we weer wennen”

Natuurlijk is elke papa bijzonder. Maar sommige papa’s hebben ook nog een bijzonder beroep! Chef-kok in een goed restaurant, militair die op gevaarlijke missies gaat, of een baggeraar die over de hele wereld zijn werk doet. Heel gaaf en stoer allemaal, maar door die bijzondere beroepen loopt het thuis net even anders. In deze serie vragen we mama’s hoe het nou is met zo’n papa met een bijzonder beroep. Danielle staat er vaak tien weken achter elkaar alleen voor.

“Ik ben zelf geboren en getogen in Zuid-Limburg, mijn man Peter in Noord-Holland. We hebben elkaar ontmoet in Timboektoe, tijdens een rondreis. Toen we een jaar samen waren ben ik bij Peter in Noord-Holland gaan wonen. In 2005 vroeg hij me bij de Niagara-watervallen ten huwelijk en in augustus 2006 zijn we op het Drielandenpunt in Vaals getrouwd. Hij werkte toen ook al in het buitenland en moest meteen na onze trouwdag alweer weg. We hebben toen onze huwelijksreis uitgesteld.

Lees ook: Papa met bijzonder beroep: “Als we moeten werken, zien we elkaar de hele dag niet”

In januari 2007 gingen we op huwelijksreis naar Antarctica en toen we thuiskwamen was ik zwanger. Ik werkte toen als verpleegkundige, maar ben daarmee gestopt omdat ik ook weekend- en avonddiensten had. Mijn familie woont in Limburg en papa is veel in het buitenland, dus is er op die momenten geen oppas. Inmiddels hebben we twee dochters, Fleur is nu negen en Maartje is acht jaar oud.

Papa werkt als grondspecialist bij baggerbedrijf Boskalis. Hiervoor reist hij de hele wereld over, voornamelijk naar Afrika en het Midden-Oosten. Als alles ‘normaal’ gaat, is hij 10 weken weg en 5 weken thuis.

Eigenlijk is alles anders dan anders bij ons. De weken dat papa weg is zijn anders omdat we hem dan missen, maar ze zijn ook anders omdat we meer vrijheid hebben. Als ik wegga, hoef ik aan niemand te zeggen waar ik naar toe ga en er is ook niemand die vraagt hoe laat ik weer thuis ben. Anders is het ook om overal alleen naar toe te moeten. Feestjes, ouderavond, kermis in het dorp, in het weekend langs het sportveld.

De weken dat papa thuis is zijn anders omdat we weer aan elkaar moeten wennen. Papa weet dan niet altijd wat de kinderen al kunnen of mogen. Als de oudste haar fiets pakt en zegt: “Ik ga naar het zwembad”, schiet papa in de stress. Dat ze dat al tien keer eerder heeft gedaan, weet hij natuurlijk niet. Als hij wil helpen maar dan toch zes keer moet vragen wat er in hun trommeltjes voor school moet, kan ik het beter zelf doen.

Lees ook: Papa met bijzonder beroep: “Papa heli? Papa ambu? Papa militair?”

Toen de kinderen nog klein waren hebben we samen besproken wat wij belangrijk vinden in de opvoeding. Daar houden we ons aan, al is dat voor papa moeilijker dan voor mama. Als hij thuis is, wil hij er al gauw een feestje van maken. Dat is het natuurlijk ook wel, maar de kinderen hebben wel de regelmaat nodig die ze gewend zijn. Papa heeft dan namelijk vakantie, maar mama en de meiden niet. Samen met de meiden zijn we een drie-eenheid. Ze hebben van mij vaak aan een woord of blik genoeg om te weten wat ik bedoel. Dat is anders bij papa.

Fleur van negen heeft er heel veel moeite mee. Ze huilt veel en trekt zich vaak terug op haar kamer. Ook op school heeft ze het de eerste dagen wel zwaar. Gelukkig heeft ze een lieve juf en meester die haar daar heel goed in begeleiden. Maartje heeft er minder moeite mee. Ze zwaait papa uit en roept nog even snel: “Neem je een cadeautje voor me mee?”

Ikzelf ben eraan gewend. Maar zeker in de tropenjaren, toen de kinderen nog klein waren, heb ik hem vaak vervloekt. Gelukkig zijn onze kinderen niet vaak ziek, maar dat gebeurt natuurlijk wel altijd als papa er niet is. Als ik met de oudste naar de huisarts moet omdat ze een gat in haar wenkbrauw heeft, moet de jongste ook mee. Als ik met de jongste midden in de nacht naar het ziekenhuis moet met een kinkhoestaanval, moet ik de oudste wakker maken want dan moet ze mee.

Lees ook: Ja, ik laat mijn kind van 4 weleens alleen thuis!

Het positieve eraan is dat ik ontzettend handig ben. Alles in en rondom het huis doe ik zelf. Banden verwisselen van de auto, lekke fietsband, ketting eraf…kom maar op. Doen we allemaal zelf.

Minder leuk vind ik het onzekere. Tien weken weg kunnen er ook twaalf zijn en vijf weken thuis kunnen er ook maar drie zijn. Vakantie plannen? Eerst maar even afwachten wanneer papa thuis is. Een voordeel daarvan is wel dat we vaak vijf keer per jaar op vakantie gaan. In de zomervakantie zijn we zes weken weg. Voor ons heerlijk!

Tja, zijn hier tips voor? Iedereen gaat hier anders mee om. Wat ik wel zou willen zeggen is:

GENIET!!!

Geniet van de momenten alleen maar geniet dubbel van de momenten samen.”

Foto: Danielle Peeters

Reacties
  • Linda zei

    Zo wat herkenbaar in alles!! Mijn man is stuurman bij jan de nul 6 weken op 6 weken af. Twee jongens van 2 en 4. En wat jij beschrijft gaat hier precies hetzelfde! Maar wat een respect voor jou! Nog langer weg dan zes weken en nog eens korter thuis ook. Petje af!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Alleenstaande moeder fulltime werken tips

  • 2 maanden geleden
  • 4 minuten lezen
Wonen op Curacao

Emigreren naar buitenland met kinderen tips

  • 5 maanden geleden
  • 5 minuten lezen
Alleenstaande moeder

Alleenstaande ouder toeslag 2024

  • 5 maanden geleden
  • 4 minuten lezen