Lieve Thuisblijfmama…
Ik heb het tegen jou. Leg die was maar heel eventjes opzij, die loopt niet weg (helaas). Jouw dagen zitten altijd vol, maar als jouw ehm, better half ’s avonds aan je vraagt wat je vandaag allemaal hebt gedaan, heb je meestal geen idee wat je moet antwoorden. Heb jij dat ook? Dat je 90% van jouw dag vult met routineklusjes, die je stuk voor stuk gedachteloos afwerkt?
Lees ook: 10 dingen die je altijd al wilde weten van een thuisblijfmoeder.
Opruimen, opruimen, opruimen (herhaal 27x)!
En kijkt jouw andere helft ook zo rond met een blik van ‘hoe kan ze de hele dag thuis zijn en het huis er zo uit laten zien’ wanneer hij thuiskomt van zijn werk? En wil je dan het liefst die verse poepluier naar zijn hoofd smijten, omdat je vandaag al 27 keer hebt opgeruimd? Omdat je vandaag wederom nèt niet jouw nek hebt gebroken over dat autootje dat midden in de gang geparkeerd stond? Omdat je tussen het wassen, boodschappen doen, opruimen, eten klaarmaken, opruimen, kinderen troosten, opruimen, kinderen van school halen, opruimen en avondeten koken, ook nog de kinderen moest entertainen? Dat lief spelen, dat gaat namelijk niet vanzelf. Soms hebben ze een zetje nodig, of inspiratie. Soms hebben ze een time out nodig en soms heb jíj die juist nodig, in de badkamer met een fles rosé. Maar dat is officieel niet ok, ook al zou dat jouw leven zooooooveel makkelijker maken.
Ja natuurlijk, van vervelen worden kinderen creatief, dat zeiden onze ouders ook. Maar ja, dat is in de praktijk makkelijker gezegd dan gedaan. Soms gaat dat boodschappenlijstje maken gewoon echt niet samen met een jengelend kind als achtergrondmuziek.
Inlevingsvermogengen
En heeft jouw, op de kinderen na, grootste liefde weleens gezegd dat hij (ja, nu even uitsluitend hij) moe is, omdat hij ‘de hele dag gewerkt’ heeft en heb je dan zin om dat potje worteltjes Olvarit over zijn hoofd leeg te gieten? Ontspan, ze bedoelen het echt niet slecht, ze missen het inlevingsvermogengen. Tel tot 10 (of iets verder) en leg dat potje weer rustig terug.
GPS
En dan die was, die verschrikkelijke rotwas! Die mand was 3 minuten geleden nog leeg. Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat die nu alweer uitpuilt? Als je dan maar weer aan het sorteren gaat voor wasronde 37, zie je dat er allemaal kleren bij zitten, die makkelijk nog een dagje aan hadden gekund. Het is oneerlijk. Helemaal als je vanuit de slaapkamer hoort “Schat, heb je mijn sportbroek toevallig gezien?” of “Mamma, ik kan mijn (invullen wat van toepassing is) niet vinden!” Ja, behalve wasvrouw ben je dus ook de gezins-GPS.
Helpen
Gelukkig zijn er ook superlieve mannen die zo nu en dan een dagje vrijnemen en jou een handje komen ‘helpen’. Ze beginnen dan als een wilde dingen op te ruimen en weg te gooien. Het enige wat jij dan denkt is “Ik kan niet wachten tot hij weer aan het werk gaat”, waarop je je meteen ondankbaar voelt. Maar dat gaat dan weer meteen over als hij vervolgens doet alsof dat huishouden eigenlijk niks voorstelt. Hij heeft ‘het’ immers allemaal in één dagje geklaard. Nevermind, vergeef het hem en denk aan dat inlevingsvermogengen!
Ingenieur Bontewasoplagetemperatuur
Soms sta je voor de spiegel, haren in de war, vlekken op jouw trui en dan zeg je tegen jezelf “Kijk dat nou staan, Ingenieur Levensmiddelenmicrobiologie turned Ingenieur Bontewasoplagetemperatuur”, want ooit was jij dat stoere, slimme meisje dat alleen maar exacte vakken koos. Het doet soms even pijn. Vooral op die dagen waarop jouw 3-jarige iets weg heeft van de Exorcist, of wanneer je ineens in het voorprogramma van de puberteit belandt met dat kuiken van 8… Die dagen waarop het hele gezin een vernietigende live recensie geeft op jouw poging een nieuw recept uit te proberen, moeten we misschien maar onbesproken laten. Voor je het weet zit je dan toch met die fles op de wc.
Veroordeelmamma
En dan zie je die andere moeder voorbijlopen, van top tot teen in stijl, nergens een vlekje te bekennen op haar kleding, balancerend op hoge hakken alsof het niks is. Ze draait zich om, ziet jou en tilt haar zorgvuldig geëpileerde wenkbrauw even op en je ziet haar denken “OMG, hoe kun je jezelf zo laten gaan?” Die vrouw zat ooit bij jou in de klas, jullie zijn even oud. Ook zij is moeder, alleen besteedt zij haar dagen ‘nuttig’ door haar hersenen te gebruiken voor een leuke baan en niet om te onthouden op welke dag het gehakt in de bonus gaat deze week. Daar, op dat moment van zwakte, wil je door de grond zakken. Niet nodig mamma, want tegenover jou staat een ‘veroordeelmamma’. En diep van binnen wil zij niets liever dan iets meer tijd met haar kindjes en wordt zij, net als jij, verscheurd door schuldgevoel. Ja, ook zij bevindt zich regelmatig in een ongemakkelijke spagaat.
Power en Pixiedust
Lieve Thuisblijfmamma, je bent een supermamma, echt. Je hebt de juiste keuze gemaakt. Je hebt gekozen voor wat op dit moment het beste werkt voor jou en jouw gezin. Straks als al het kroost op school zit, kun je altijd weer voorzichtig aan werken denken, of gewoon lekker niet.
Dit jaar wordt vast een mooi jaar, zwaar, maar al die mooie momenten die jij exclusief hebt met de kinderen, maken alles weer goed. Ik wens je voor 2016 heel veel power en wellicht ook een beetje pixiedust toe!
Lees ook: Lieve Werkende Mama…