Waar ben je naar opzoek?

Het maakt mij verdrietig dat mijn kinderen groot worden

3 minuten lezen linda-bosscher Linda Bosscher
Het maakt mij verdrietig dat mijn kinderen groot worden

Jaren geleden had ik nooit verwacht dat ik het zou zeggen maar het maakt mij de laatste week intens verdrietig dat mijn kinderen groot worden. Bij toeval was ik wat filmpjes aan het kijken en de beelden van mijn kleintjes raakte mij zo. Die tijd nooit meer mee zou maken en ik voel mij bijna schuldig dat ik er toen niet meer van genoten heb. De tijd dat ze klein waren was zo enorm intenst en soms ook zwaar, de tijd kon mij toen niet snel genoeg gaan. Drie kinderen onder de drie jaar is heftig maar nu er meer rust is dan ooit overvalt mij het gevoel dat ik dit nooit meer mee zal maken. Het maakt mij verdrietig dat mijn kinderen groot worden…

Ik mis het meer dan ooit

Het klopt dat ze zeggen ‘Geniet er maar van, ze worden zo snel groot!’. En ook nu ze groter worden geniet ik er enorm van maar het blijft maar door mijn hoofd malen of ik ze wel genoeg liefde en aandacht heb gegeven in de meest intense jaren van mijn leven. En niet alleen dat; er zijn zoveel dingen waar ik nooit bewust afscheid van heb genomen en wat ik nu meer mis dan ooit.

Ik mis…

  1. Ik mis het borstvoeding geven, terwijl ik had gezworen dit nooit meer te willen doen.
  2. Ik mis de momenten dat ze bij mij in bed liggen en warm tegen mij aankruipen.
  3. Ik mis het dat ze vermoeid met hun speen en knuffel op de bank tegen mama aankruipen en samen een filmpje kijken.
  4. Ik mis de eerste stapjes.
  5. Ik mis het brabbelen.
  6. Ik mis het dat ze mijn hand vast willen houden.
  7. Ik mis de weekenden dat we niks hoefden.
  8. Ik mis de traantjes omdat ze zich ouder voelen dan ze zijn.
  9. Ik mis de grappige uitspraken.
  10. Ik mis het dat ze ‘s morgens bij mij in bed komen liggen en we nog even doorslapen.
  11. Ik mis het dat ze zeggen: “Kijk mama wat ik heb gemaakt!”
  12. Ik mis zelfs de avonden dat ik naast hun bedje zat.
  13. Ik mis dat ze bij mij zijn in de draagdoek.
  14. Ik mis hun onvoorwaardelijke liefde.
  15. Ik mis hun babygeur.
  16. Ik mis hun babyhaartjes.
  17. Ik mis het babynekje waar je je neus lekker in kon stoppen.
  18. Ik mis de babykleertjes.
  19. Ik mis het badderen.
  20. Ik mis de geur van Zwitsal.
  21. Ik mis zelfs het babyspeelgoed.
  22. Ik mis het enthousiasme waarmee je werd verwelkomt bij thuiskomst.
  23. Ik mis alle eerste keren.
  24. Ik mis hun eerste verjaardag…
  25. Ik mis gewoon ALLES.

Ik voel verdriet maar ook blijdschap.
Ik krijg een brok in mijn keel als ik oude filmpjes zie.
Maar het voelt ook weer als vrijheid. Dat deel van het moederschap kan ik soms moeilijk verdragen. Nu ik meer ruimte heb om na te denken vliegt het mij aan. Ze worden steeds meer hun eigen persoon maar het voelt soms verwarrend.

Lees ook: Ik ben niet die moeder…

Ik mis gewoon de kleine mensjes die ze toen waren. Maar ik realiseer mij ook dat er heel veel dingen zijn die ik niet mis en dat ik het ook heel erg leuk vindt nu ze ouder worden. Toch voel ik het gemis, heimwee naar die tijd, al is het nu zoveel makkelijker. Ook al mis ik dit alles en huilt mijn hart soms, een vierde komt er niet. Want het gemis is niet op te vullen met nog een kind. Het is tijd voor de volgende fase in ons leven!

En het is echt waar: geniet er maar van want voor je het weet zijn ze de deur uit…

Linda Bosscher

Joe! Ik ben Linda, 38 jaar en getrouwd met Mike. We hebben drie kinderen van 14, 13 en 10 jaar. Wij wonen sinds 2,5 jaar op Curaçao.

Mijn blog Love2BeMama lag een tijdje stil. Deze heb ik als hobby weer opgepakt. Hier deel ik eerlijke verhalen over het moederschap en kun je lezen (en volgen) hoe wij leven op Curaçao. Op dit moment starten mijn man en ik een nieuw online bedrijf: Het Investeringsplan!

Reacties
  • Sharon zei

    Wat fijn om even te lezen. Dat had ik even nodig. Ik mis mijn kind de laatste tijd zo van toen ze nog klein was. En ik hoor daar eigenlijk nooit iemand over. En natuurlijk vind ik het geweldig te zien hoe ze bijna volwassen is en is de vrijheid nu heerlijk, maar…. Oh wat mis ik die jonge versie van haar! Dat contact wat we toen hadden. Zo puur, vol liefde, zo knus, zo grappig, zoooo…zucht… Ik vind het apart te ervaren dat ik daar de laatste tijd zo intens naar terug verlang.

  • Salie zei

    Ik mis mijn kleine kindjes met hun speentjes in hun mond en ik niet kon wachten dat ze groot zouden worden. Nu ze groot zijn mis ik de tijd en dat we samen waren en als ze bang waren naast mijn bed stonden en lekker veilig in mijn bed konden en alles wat ze voor het eerst zagen met hun grote ogen en vroegen wat het waren soms wel 10 keer alles herhaalden papa was is dit papa wat is dat? ik mis de tijd dat ze op mijn nek zaten en dachten dat ze de aller langste waren en genoot van hun schattige lachen en als ik van mijn werk in de avond thuis kwam ze wachten om in mijn schoot te springen en rondjes te draaien. Nu zijn ze groot en hebben ze hun eigen leven en hebben ze mij niet nodig en ik altijd verdrietig ben dat het zo snel is gegaan en mijn tranen niet meer kan bedwingen en moet laten gaan. Ik mis mijn kleine aapjes de foto’s en herinneringen blijven staan maar dat kleine handje in mijn hand dat zal helaas niet meer gaan. Kon ik nog maar 1 x terug in de tijd en intens genieten dat is alles wat ik wil.!

  • Jacqueline zei

    het is net of ik mezelf hoor praten.. (bij wijze van), want ik ervaar precies hetzelfde.. juist omdat die babytijd zo bijzonder en speciaal was, mis je het. Regelmatig probeer ik bewust die herinneringen terug te halen en bekijk nogmaals al die eindeloze foto’s. Maar voor alles staat een tijd zeggen ze, en elke leeftijd heeft zijn charme. En niet genoeg aandacht en liefde gegeven denk je? Geloof me, als ik hierboven naar je lijstje kijk, kan ik me dat echt niet voorstellen!
    Enne, koop gewoon nog af en toe lekker een flesje Zwitsal 😉

  • Evelien zei

    Oh dit klopt zo! Ik heb het ook. Ik ga nog wel eens bij ze kijken als ze liggen te slapen. En dan zie je ergens nog dat guppie wat ze geweest zijn. En dan denk ik ach was je nog maar klein, met je schattig stemmetje en je schattige staartje. Mijn oudste is al 12, mijn middelste 9 en mijn jongste 4. Ook mijn jongste gaat zo snel. Net op school, veel te wijs aan het worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen