Waar ben je naar opzoek?

‘Heeft Thijs eigenlijk een pop om mee te spelen?’, vroeg mijn zus me laatst. Een pop voor mijn zoon? Eh nee, die heeft mijn zoontje van 1 dus niet. Knuffels, dat wel, maar geen pop. Die knuffels smijt hij trouwens vooral gierend van het lachen door de kamer.

Een pop voor mijn zoon

De vraag van mijn zus zette me wel aan het denken. ’s Avonds vroeg ik het mijn man: ‘Moeten we hem geen pop geven?’. Met een opgetrokken wenkbrauw zei hij ‘Een póp? Om de flés te geven bedoel je?’.

Eigenlijk is het heel vreemd dat we wél moeite hebben met een pop voor een jongetje, maar niet of in ieder geval minder met een meisje dat bijvoorbeeld met autootjes speelt. Ik maak me er zelf ook schuldig aan. Zo vind ik het bijvoorbeeld stiekem best wel raar dat je in bepaalde webshops onder de jongenskleren ook roze rompertjes en pyjama’s met My Little Pony erop tegenkomt. Terwijl ik het stoer vind als een meisje in een Spidermanpyjama slaapt.

Op de kinderopvang loopt Thijs trouwens wel met een knalroze poppenbuggy met Hello Kitty erop. Dat vind ik prima. Misschien omdat hij daar gewoon met rondloopt, net als met zijn (blauwe) wagentje thuis, en er geen popje aan de pas komt. Hij vertoont op zo’n moment dus geen typisch ‘meisjesgedrag’.

De Kriebels

Een vriendin vertelde laatst hoe haar dochtertje, die zo’n beetje even oud is als mijn zoontje, van iemand zo’n babypop met een flesje erbij had gekregen. ‘Ze begon er meteen op een hoog toontje tegen te brabbelen, en het popje de fles te geven. Vréselijk’, zo vertelde ze mij. ‘Maar’, zo ging ze opgelucht verder, ‘gelukkig gooide ze de pop een paar minuten laten dwars door de woonkamer.’

Net als mijn vriendin vind ik het vreselijk als meisjes van die ‘poppenmoedertjes’ zijn, die met een babypopje in een piepklein wiegje rondlopen. Kleine kindjes die met baby’s dwepen. Het heeft iets onnatuurlijks, vind ik.

Geen pop voor mijn zoon…

Dus misschien is de conclusie wel dat ik ook geen pop in huis zou halen als ik een dochtertje had. Ik kan gewoon niet zo goed tegen dat poppenmoedergedrag. Een kind moet niet op zo’n jonge leeftijd al klaargestoomd worden voor een toekomst waarin het ouderschap wordt geïdealiseerd. Laat ze eerst zelf maar eens kind zijn.

Deze blog is geschreven door Magda Dullemond.

Love2BeMama

De redactie van Love2BeMama zoekt dagelijks de leukste, interessantste en belangrijkste nieuwtjes voor jou op zodat jij niet verder hoeft te zoeken. Ook posten wij verhalen van moeders. Je dagelijkse portie nieuws, echte verhalen en blogs bij elkaar!

Heb je een tip? Stuur een mailtje naar mail@love2bemama.com.

Reacties
  • Sylvia zei

    Ik persoonlijk denk dat het geen kwaad kan om ook jongens hun verzorgende kant te laten “gebruiken”. Mijn dochter speelt dat ze naar haar werk gaat, maar speelt ook het ziek zijn ritueel na met haar poppen. Verder heeft ze nu al bepaald dat ze later geen kinderen wil. Ze kan natuurlijk van gedachten veranderen (ze is pas 5) maar dat de poppen haar klaarstomen voor het moederschap is dus niet zo.

  • Ellen zei

    Jeetje, waar jij je al niet druk om maakt.
    Vind eerlijk gezegd dat jij je een beetje aanstelt.
    Laat een kind toch kind zijn.

  • Sharon zei

    wat een onzin. Waarom worden ze klaargestoomd als ze met poppen spelen. Is gewoon kopieer gedrag en rollenspel. Mijn zoontjes spelen graag met een pop. Neemt niet weg dat ze ook erg ruig met elkaar spelen en dol zijn op auto’s en voetbal. Een kind moet je gewoon lekker kind laten zijn. Ongeacht geaardheid. Nagellak is net zoiets, mijn zoontjes vonden het altijd super leuk, als ze ook een gekleurd vingertje mochten. Heeft niks met meisjes gedrag te maken. Hoop dat je die gevoelens snel van je af kan zetten, en binnenkort een pop met een flesje koopt !

  • Karolina zei

    Onze zoon sinds best vroeg speelt met keuken. En het is allerbeste speel als we “eten” en hij mag koken. Onze dochter speelt met auto’s. Ze weet niet eens wat ze met de poppen moet doen. Ik ben het mee eens met Jiska dit is zeer interessant discussie en niks moet en alles kan. Het speel is nadoen wat ze om zich heen zien. Dus wat papa en mama doen, willen de kinderen ook doen. Aan ene kant is dit wel de voorbereiding op de toekomst en aan de andere krijg je de spiegel voor je neus (zoals mijn vriendin het zegt). Dus als jij als een ouder al een bepaalde vooroordelen heeft, is de kans groot dat je het doorgeeft…

  • Wat grappig dat jij het ‘niks vind die poppenmoedertjes’. Ik smelt helemaal weg als mijn kleine meisje zo lief voor haar pop zorgt en dingen tegen de pop zegt die wij tegen haar zeggen. Super cute!

  • Jiska zei

    Ha Magda, wat een leuke blog! Ik denk dat dit een onderwerp, thema, zelfs discussie onderwerp zou kunnen zijn voor veel moeders. Onderdeel van het kind zijn, van de ontwikkeling is juist dat kinderen ook doen wat ze hun ouders zien doen of andere ouders zien doen. Wat ze in de boekjes zien of op televisie. Dat poppenmoeder gedrag is een kopie van wat ze zien. En het is spel, spelen. Laat ze maar lekker spelen. Naar mijn idee is het niet klaar stomen voor ouderschap. En of Thijs met een pop zou moeten spelen? Niks moet. En waarom niet? Ik vind het juist stoer als ouders jongens de ruimte geven dat wel te ontdekken. Om in een my little pony pyama te slapen en rond te lopen. Of als mega mandy naar school te gaan. Ik zeg niet dat het moet. Maar wat als je dat als jongen nou gewoon leuk vind? Eigenlijk is het belachelijk dat de maatschappij bepaalt. Net als dat er ooit bepaald is dat blauw een jongens kleur is en roze een meisjes kleur. En dat er blijkbaar geen cars meisjes onderbroeken zijn, natuurlijk wel prinses sofia. Omdat dat is hoe het hoort? Wie heeft dan bedacht hoe het hoort? Nu wordt het haast filosofisch 😉 Tijd om te stoppen. Zoals je leest vind ik het een interessant discussie onderwerp en zou ik er uren over door kunnen gaan 😀 Groetjes Jiska

  • Petra zei

    Waarom zou een jongetje niet met een pop mogen spelen?
    Vaders mogen toch ook met de kinderwagen wandelen?
    Ik heb zelf 2 zonen, eentje is zo’n typisch jongetje met wilde spelletje, de andere is wat softer en speelt
    liever met poppen, is zot van roze, maar toch echt wel een jongetje hoor.
    Laat een kind toch zelf beslissen waarmee ze spelen. Hoe meer je poppen ervan weghoudt, hoe meer
    hij er naar zal verlangen.
    En waarom zou roze niet mogen voor een jongen, in de jaren 70 was roze een populair kleur voor mannenkledij,
    de homobeweging bracht daar verandering in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Alleenstaande moeder fulltime werken tips

  • 3 maanden geleden
  • 4 minuten lezen
Wonen op Curacao

Emigreren naar buitenland met kinderen tips

  • 6 maanden geleden
  • 5 minuten lezen
Alleenstaande moeder

Alleenstaande ouder toeslag 2024

  • 6 maanden geleden
  • 4 minuten lezen