Waar ben je naar opzoek?

Een keizersnede is geen bevalling?!

2 minuten lezen denise Denise Meijer
Een keizersnede is geen bevalling?!

Ik ben trotse eigenaresse van een litteken.
Een litteken wat ik heb overgehouden na een zogenaamde bikini-incisie.
Voor de dames die weten wat dit inhoudt is hier een duidelijk beeld bij te vormen. Al hebben de meeste mensen hebben geen idee waar ik het over heb.
Maar het is voor mij niet meer dan een bewijs. Het bewijs dat ik twee prachtige kinderen mogen baren en hoewel het woord ‘baren’ wellicht anders doet vermoeden; dit is niet gebeurd op de ‘natuurlijke’ manier.

>> Lees ook: 8x waarom een keizersnede zo slecht nog niet is.

Met liefde een kind gedragen en gebaard

Ik ben trotse eigenaresse van een litteken.
Een litteken wat ik heb overgehouden na een keizersnede. En hoewel er mensen zijn die er anders over denken; ik ben trots op wat ik heb doorstaan.
Nee, voel me niet minder ‘bevallen’ en nee, ik voel me niet minder vrouw. Ik heb pijnen doorgemaakt om mijn kind op de wereld te zetten en deze met dezelfde liefde gedragen als een ieder ander dat heeft gedaan.

>> Lees ook: 7 dingen die je moet weten over een keizersnede.

Een keizersnede is geen bevalling?!

Is het de easy way out? Heeft een ‘keizersvrouw’ minder te klagen? “Die weeën heb je in ieder geval niet mee hoeven maken,” wordt er zelfs wel eens gezegd.
Ik ben geen mislukkeling, geen luilak omdat ik op een operatietafel heb ‘gelegen’.
Ik ben een moeder, net zoals jij.
Zoals elke andere vrouw had ik ook pijn na mijn bevalling,  had ik een tijd lang moeite met lopen. En ook de worstelingen om de borstvoeding op gang te laten komen waren onwaarschijnlijk echt.

Ik ben trotse eigenaresse van een litteken, maar of ik het echt zie als een litteken weet ik niet.
Het is een herinnering aan hoe ik, ondanks al mijn natuurlijke bedoelingen. Mijn eigen angsten, principes en trots, aan de kant heb kunnen zetten om mijn kinderen veilig ter wereld te brengen.
Ik heb een keizersnede gehad, maar ben evengoed bevallen. En dat is iets, waar ik als vrouw, apetrots op mag zijn!
Trots op mijn keizersnede!

Bovenstaand stuk is geschreven als reactie op de bovenstaande en bovenal; prachtige(!) foto die op social media is verschenen. Een moeder die haar ‘wond’ heeft weten te omarmen en andere ‘keizersvrouwen’ hier een hart mee onder de riem weet te steken.

Hoewel juist de negatieve commentaren onder het plaatje te kennen geven dat vrouwen die een keizersnede hebben doorgemaakt minder trots mogen zijn op hun prestatie. Dat een keizersnede één is in het land van bevallingen. Maar laat dit nu net een taboe zijn wat –mijns inziens- met de grond gelijk gemaakt mag worden!

De enige reactie die ik hier dan ook op kan geven is het volgende:

“You go mommy!” van mij krijg je een welverdiend en zeer gemeend applaus!

Een keizersnede is geen echte bevalling?

Credits foto: Helen Carmina Photography

Denise Meijer

Hoi! Ik ben Denise. Freelance tekstschrijver, blogger bij Love2BeMama (al jaren!), auteur van mijn eigen ‘Dirty Novel’, moeder van een Engeltje, een Bengeltje en een Prinses. Zelfstandig huismanager en eigenaresse van Tekstbureau Het Pennetje. Sarcast, optimist, eigenwijs en humorist. Schrijft graag vunzige tekstjes en ik heb een ‘no-nonsense’ mentaliteit. Ook schrijf ik graag over het echte moederschap: ongecensureerd en zonder filter!

Reacties
  • Bibi zei

    Ik zelf ben trotse moeder van 2 zoons. Beide met de keizersnee gehaald. Eerste keer (35 weken zwanger) omdat na 2 dagen weeën de ontsluiting niet verder wou dan 7 cm en mijn bloeddruk gevaarlijk hoog werd ( zwangerschap vergiftiging). En 2de keer wouden artsen geen risico met met mij nemen en werd het een geplande keizersnee met 39 weken. Een keizersnee is niet makkelijk en is een grote operatie met kans op complicaties en je bent daarna langer bezig met herstellen. En zelfs bij de geplande keizersnee had ik erna hele pijnlijke naweeën. Dus een keizersnee is in mijn ogen een echte bevalling ook.

  • Lis zei

    Of deze over “pijnbestrijding”: je moet als moeder de bevalling “meegemaakt” hebben om te weten wat het is en om een band met je kind te krijgen…. Ik zeg BS: je gaat toch ook niet naar de tandarts om een tand te laten trekken zonder verdoving omdat je dat een keer moet “meegemaakt” hebben. In deze tijd hoef je geen (bijna 🙂 ) pijn meer te lijden…

  • Pam zei

    Spanning en 2x inleiding, wel 2dgn weeën maar geen ontsluiting en toen besloot de gynaecoloog dat het genoeg was geweest en kreeg ook ik een keizersnede…..nasleep heb ik totaal niet gehad…volgende dag al rechtop in bed en dag 2 uit bed en zelf alles qua verzorging al weer doen, kreeg zelfs de babymap hihihi….
    Na 4dgn mocht ik eindelijk naar huis 😉
    En onze 2e zwangerschap een natuurlijke bevalling na 76u weeën (wilde niet indalen) en 15min persweeën de laatste 1,5u vond ik heftiger qua inspanning maar toen ik ze zelf aanpakte was alles voorbij…..beetje moeilijk zitten door de hechtingen
    Al met al 2 aparte ervaringen die mijn een moeder hebben gemaakt…..en dat is mijn geluk❤️

  • wendy zei

    Ik vind juist dat je meer lijd met een keizersnee dan een ‘gewone’ bevalling. Ik sprong dezelfde avond nog uit bed na mijn bevalling en had helemaal geen pijn. Dat had ik nooit ge kunnen na een keizersnee!

    • gea zei

      Wat fijn om te lezen dat je zo over een kiezersnee denk,hoor je niet vaak,het valt idd vies tegen,bij me eerste gewone bevaling gehad 3530 gram 2010 2 de kindje 19 nov ingeleid met 42 w hele bevaling gehad,maar ze lag vast met haar schouder,ze ging hard achter uit,besloten voor een spoed kiezersnee,had me zelf niet meer in de hand,kreeg vervolg adreline om me wilskracht door te zetten,daar lag je dan op de OK je werd onder zeil gebracht,niemand die bij je is om je te steunen,Ben er goed ziek van geweest wond infectie noem maar op HB op een laag puntje, opname zeer nooitzakelijk,moeite gehad om ons kindje te aanvaren,maar wel geluk gehad,ze leefde,kwam ter wereld met een score van 1 extra dagen in ZK moeten blijfen,een kiezersnee is meer dan een bevaling.

  • een trotse moeder van een gezonde zoon zei

    Ik ben bevallen van mijn zoon via een geplande keizersnede, zo rond week 30 van de zwangerschap openbaarde zich bij mij een hele hoge bloeddruk, via bloedonderzoek bleek ik verstoorde leverwaardes te hebben, ik had eiwit in mijn urine, en had een verhoogde suikerspiegel, ik bleek zwangerschapsdiabetes te hebben, meestal openbaart zich dat eerder in de zwangerschap, waardoor zoonlief wel heel erg groeide, daarnaast was hij niet met hoofdje ingedaald richting geboortekanaal, hij bleef lekker rechtop zitten :-), net als ik zelf overigens ik ben ook met de keizersnede geboren omdat ik in stuit lag en vrij groot was (8,5 pond bij bevalling)zou het erfelijk zijn, je zou het haast denken :-). Dankzij de medische wereld leef ik nog, en mijn zoon ook, anders was het slecht afgelopen met ons, ik had no way een kind van 9 pond in stuitpositie ter wereld kunnen brengen. Ik heb het meest last gehad van de ruggeprik, die hebben ze meerdere malen mis geprikt, waardoor ik een beurse wervel kreeg, die op mijn zenuwbaan drukte, ik kon alleen maar op een harde grond liggen, zo een pijn, en geen middel hielp!. Ik had veel vocht in mijn lichaam, door zwangerschap, maar als bijwerking van de methyldopa(medicijn om de bloeddruk naar beneden te krijgen) hield ik nog meer vocht vast, en dan kunnen die anesthesisten niet meer zo makkelijk gericht prikken, blijkbaar. Ik heb meer dan een jaar met rugklachten gelopen, maar dankzij chiropractie is de pijn sterk verminderd, maar blijft een gevoelige plek. Dus de combinatie zwangerschap/methyldopagebruik en dan een ruggeprik zou ik afraden, ik snap nog steeds niet dat de anesthesist zo bleef proberen, bij latere navraag bleek dat ze zich moeten houden aan protocollen, en dit was er een van de zovelen, ik vond dat zo vreemd klinken eigenlijk, dus dames wees gewaarschuwd!.

  • Miranda van Laar-Dirkzwager zei

    Ook ik ben een moeder die 2 keizersnedes heb gehad. De eerste met spoed omdat anders mijn dochter zou overlijden. De tweede omdat ze het zekere voor het onzekere wilde nemen. Ben ik daarom minder? Nee. Heb ik daarom minder pijn gehad? Nee. Ik ben trots op mijn litteken want daaruit zijn mijn kinderen gekomen. Een keizersnede moet niet zo licht opgevat worden. Het is best zwaar. 6 weken lang niets mogen tillen. Eigenlijk zelfs je eigen kind niet. Ik neem voor iedereen mijn petje af die een bevalling heeft doorstaan. Natuurlijk of geholpen het is een hele prestatie.

  • Nienke zei

    Na 24 uur weeën en weeenstormen was ik blij dat er zoiets bestond als een keizersnede! Mensen die het niet als een bevalling zien zijn kortzichtig en dom, het is geen wedstrijdje! Het is net zo hard werken, maar op een andere manier. De nasleep is veel langer en het is net zo zwaar. Ze zeggen toch altijd dat je na de bevalling direct de pijn vergeten bent, nou dat zou ik ook wel willen 😉

    • Jennifer zei

      Nou helemaal mee eens!
      Ik heb een spoedkijzersnede gehad na gewoon ook een bevalling te hebben gehad…10cm ontsluiting maar hij lag vast, als er geen kijzersnee bestond had ik geen zoon gehad!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen