Linda Bosscher 
iPad als oppas gebruiken
Dit bericht was dan ook de aanleiding voor het interview. Met mijn blog wil ik juist moeders inspireren dat het moederschap niet altijd leuk is, ook wel pittig kan zijn en dat ik vind dat moeders zich nergens schuldig over hoeven te voelen en zich niet hoeven te verantwoorden over hun keuzes. Ik wilde ook een taboe doorbreken omdat ik weet dat veel moeders er precies zo over denken, en de iPad ook wel eens als oppas gebruiken, als ik maar dit niet durven te zeggen. Nu mijn interview geplaatst is weet ik ook weer waarom ze dat niet durven te zeggen…
Mijzelf verantwoorden ga ik in deze blog ook niet doen, want ik sta achter de keuzes die ik maak, maar toch wil ik even wat zeggen over de inhoud van het artikel, hoe ik erin sta en vooral over de reacties van andere vrouwen én tevens moeders… Ik wil dat moeders elkaar meer gaan bijstaan in plaats van afvallen maar ik heb gemerkt dat daar nog een grote klooft ligt.
Soms is de iPad dan haar laatste redmiddel. ,,We hebben allemaal onze idealen en willen de allerbeste ouders zijn maar zeg nou zelf: voor welke ouder is de iPad nou geen redder in nood? Ook ouders hebben soms even ‘pauze’ nodig.”
Bewegen mijn kinderen voldoende?
Toen ik werd gebeld om mee te werken aan het interview vond ik dat oprecht leuk. En ondanks de jarenlange online ervaring met de toetsenbordhelden moet ik eerlijk zeggen dat ik hier helemaal niet meer bij stilgestaan heb. Vol enthousiasme werkte ik mee aan het interview. De vraag was hoe bij ons de iPad werd gebruikt en of mijn kinderen aan die één uur minimale beweging per dag kwamen.
Lees ook: Ik ben die moeder die de iPad als oppas gebruikt
Met het artikel wilde ik laten zien dat ik gebruik maak van het beste van twee werelden. Mijn kinderen zijn ontzettend veel buiten. Zeker nu met het mooie weer; Nerfen, fietsen, zwemmen achter ons huis, bootje varen, met buurkinderen spelen of elders in de wijk met vriendjes spelen. Ik onderneem veel met mijn kinderen, vooral buitenhuis want ik ben niet echt zo’n knutselmoeder. Ze sporten actief en zitten op een sportclub. Aan die minimale beweging komen ze ruimschoots en om eerlijk te zijn schrok ik ervan dat het ‘maar’ één uur per dag moet zijn.
Ik citeer:
In huize Bosscher doen ze niet aan ‘schermtijd’ en het verbieden van de iPad om iets voor elkaar te krijgen bij de kinderen. ,,Maar natuurlijk hebben wij wel regels: we eten elke maaltijd samen aan tafel zonder telefoons en iPads, als we uit eten gaan of op visite dan gaat er géén iPad mee, en er wordt elke dag buiten gespeeld.”
Volgens Linda komen haar kinderen dan ook ‘makkelijk aan de beweegnorm’ die een uur per dag ‘matig intensieve’ inspanning voorschrijft. ,,De ene dag zitten ze er wat langer op en vervolgens twee of drie dagen niet. Het is volledig in balans.”
Ik was oprecht blij met het artikel en ik voel mij er niet schuldig over hoe wij dit invullen. Bij ons is het volledig in balans. Ik wil hiermee ook juist andere moeders een hart onder de riem steken. Ik promoot het dus helemaal niet dat kinderen 24/7 op een iPad zitten en voor een ieder die dat wel denkt: lees vooral even GOED het artikel voor je je mening geeft.
Willen de toetsenbordhelden opstaan?
Dat mensen anno 2018 slecht lezen blijkt wel weer uit de reacties op Facebook. Dan heb ik het alleen nog maar over de reacties die bij het AD zijn geplaatst… De toetsenbordhelden waren weer tot leven gekomen. En 99% heeft een super inhoudelijke reactie getypt (nadat ze enkel en alleen de titel hebben gelezen). Lekker opbouwend ook!
Een greep uit de reacties…
Latoya vindt het blijkbaar om te huilen… Ik ook. Maar dan meer om de reacties!
Ehm Charlotta; in het artikel staat dat die van ons een iPad niet meenemen naar een restaurant en er ook niet mee aan tafel zitten. Gevalletje ‘alleen titel gelezen’?
Begrijpend lezen is ook een kunst
Mijn advies aan deze toetsenbordhelden: lees voor je een reactie geeft een artikel. Begrijpend lezen heet zoiets! Je kunt je ook afvragen waarom mensen zo slecht begrijpend lezen. Omdat ze misschien zelf teveel achter hun scherm zitten? En al die mensen die los gaan op Facebook hebben toch ook een scherm in hun handen om hun super inhoudelijke reactie te typen? Hebben ze misschien zelf niet al een heel groot probleem?
Beste Johnny, ik zeg toch helemaal niet dat ik pauze neem van mijn kinderen? Als je eens een dag met mij mee zou lopen zou jij zien hoe actief ik met de kinderen ben en ze niks tekort komen. Ook geen ‘in real life’ liefde!
Ja Xander, ik zou het je echt aanraden. Het is af en toe SUPER MAKKELIJK!
Ok, ik ben geen slechte moeder maar ze zouden wel beter af zijn op een BSO waar ze actief aandacht krijgen? Dat krijgen ze bij mij thuis inderdaad écht niet… 🙄
Verwijten en verwensingen af en aan
Dit zijn nog maar een aantal reacties op Facebook. Ik ben heel snel gestopt met lezen… man man man wat kun je een ander veroordelen. En bij een groot aantal van deze reacties kan ik al merken dat ze alleen de titel hebben gelezen.
Op mijn blog kreeg ik ook nog hele nare reacties. Ik zou een slechte moeder zijn, geen kinderen waardig, ik had nooit aan kinderen moeten beginnen, ze zouden het super slecht hebben en zo kan ik nog wel even doorgaan. Deze reacties heb ik allemaal verwijderd.
Mag je een mening geven?
Wat ik vooral erg vind is dat men al zo snel een mening klaar heeft. Je mag best je mening geven maar er is een groot verschil tussen een mening en een mening. In dit artikel wordt iets uitgelicht. Daarbij zie je natuurlijk niet hoe het verder gaat bij ons thuis maar wie mij en mijn blog volgt weten wel beter.
Heel blij met alle steun
Ik kreeg heel veel dm’s van vrouwen die heel blij waren met mijn openheid en er net zo over dachten en het fijn vonden dat ik hier oprecht eerlijk over had gesproken.
Gelukkig zijn er ook wel vrouwen ‘van vroeger’ die het wel snappen! ❤ En zo waren er trouwens nog meer. Het was niet alleen maar negativiteit.
Wat wil ik met deze blog zeggen?
Zoals ik al zei: ik ga mijzelf niet verantwoorden en ik vindt dat geen enkele moeder dat hoeft te doen. Elke moeder heeft het beste voor met haar kinderen. Als blogger (maar ook als vlogger / bekende Nederlander) ben je kwetsbaar. Je bent niet anoniem, daar kies je ook bewust voor maar ik vind dat er gedragsregels zijn voor mensen die reageren op internet. Het is namelijk niet de eerste keer dat ik zo zwart word gemaakt of iemand anders van mijn bloggers. Als je online moeders wil inspireren ben je kwetsbaar.
Je mening geven mag maar lees dan vooral eerst het HELE artikel en weest niet zo zwart/wit. Je kan je mening ook op leuke en positieve manier kan uiten.
Ieder zijn ding en we hoeven het niet allemaal met elkaar eens te zijn maar die reacties waar de honden geen brood van lusten mogen achterwege blijven…