Waar ben je naar opzoek?

Rake klappen bij borstvoedingscolumn Sofie van den Enk

4 minuten lezen Anne
Rake klappen bij borstvoedingscolumn Sofie van den Enk

Baby breastfeeding

Duidelijk en stellig benoemd Sofie van den Enk de borstvoedingsmaffia. In haar column voor Opzij, schrijft zij hoe zij inderdaad pró borstvoeding is, maar keihard tégen de borstvoedingsmaffia. ‘Geen enkele moeder dient een schuldgevoel aangepraat te krijgen over de keuze voor de fles, schrijft Sofie.

De Melkfabriek

Deze column schreef Sofie naar aanleiding van haar boek de Melkfabriek.
Een boek over borstvoeding… ‘Goh, wat eh, grappig. Want jij bent dus voor borstvoeding?’ De afgelopen maanden heb ik deze vraag vaak op precies deze manier gekregen, zo schrijft Sofie. Terwijl de betreffende collega-moeder met een enigszins argwanende blik, quasi neutraal mijn antwoord afwachtte. De opluchting was telkens zichtbaar als ik zei dat mijn eerste boek, De Melkfabriek, wel pro-borstvoeding is maar tegen de maffia.

De Borstvoedingsmaffia

De benaming ‘maffia’ heeft zij bewust gekozen, hoewel zij eerst ook haar twijfels had:
Want, wie zijn daar nou precies lid van? En ze zullen toch ook wel de beste intenties hebben?

“Nu, nog voor het boek verschenen is, tekenen de contouren zich af van het voor- en tegenkamp. En die maffia is er wel degelijk. Verschillende lactatiekundigen weten nu al te vertellen dat mijn boek geen aanrader is. De toon zou niet respectvol zijn. Bovendien zeg ik dat de fles ook prima is, als je je daar als moeder beter bij voelt of het niet lukt met het voeden per borst. Als op welke manier dan ook jouw grens is bereikt, mag je als vrouw zeggen: dit wil ik niet meer. De maffia zet het woord keuze tussen aanhalingstekens in hun tweets, kennelijk is er helemaal geen keuze. Het alternatief voor de borst heet ook kunstvoeding, alsof ontaarde moeders die hiervoor ‘kiezen’ plastic in hun kinderen stoppen.”

Traumatische bevalling

Wanneer ik deze laatste woorden lees, voel ik weer een steek door mijn buik. Nog steeds kan ik feilloos het gevoel van falen oproepen welke ik had toen 6 jaar geleden het geven van borstvoeding bij mijn dochter niet lukte. We hadden net een traumatische bevalling achter de rug. Ons kleine prinsesje kwam met zuurstoftekort ter wereld en werd me direct ontnomen. Geen cocoonen, geen huid-op-huid, geen natuurlijke weg naar de borst. In plaats daarvan een leger van 5 kinderartsen die haar begonnen te reanimeren en meenamen naar de IC. Door een miscommunicatie tussen artsen en verpleegkundigen en doordat ik mijn mond niet open durfde te doen, kon ik pas 5 uur later naar haar toe.

Wat voelde ik me tekort schieten. Als moeder. Die avond besloot ik; het enige wat ik nu nog kon doen om het goed te maken was het geven van borstvoeding. Onze dochter had het beste nodig. Zeker nu en ik MOEST en ik ZOU. Die avond lag ik op zaal met nog vijf andere, net bevallen, moeders. Mijn dochter twee verdiepingen lager op de, inmiddels gelukkig, Medium Care.
De volgende morgen werd ik in mijn rolstoel de MC opgereden. In een hoekje werd ik gezet en mijn dochtertje werd gehaald. De verpleegster legde haar bij mij op schoot, trok het gordijn om me heen en zei ‘leg haar maar aan!’. En ze liep weg…. Daar zat ik. In mijn eentje. Een gevecht tussen hoofd en lijf. Ik wilde, maar wist niet hoe. Ondertussen had mijn dochter die nacht natuurlijk ook allang een flesje gehad…

Rotopmerkingen

Enfin, iedereen heeft zo haar eigen verhaal, maar wat was ik blij eenmaal thuis met de woorden van mijn kraamverzorgster terwijl zij mijn ‘borstvoedingsstuggle’ gadesloeg: ‘Jouw dochter heeft op dit moment maar één ding van jou nodig en dat is liefde en aandacht. Dat geef je haar niet. Door je gevecht ben je gestrest en heb je alleen nog maar aandacht voor het slagen van die borstvoeding. Het is jouw keuze, maar ik zou overstappen op de fles!’ Alsof de hele wereld van mijn schouders viel bij die woorden…. Onze dochter is grootgebracht met de fles. Ze is zelden ziek en ondanks haar zuurstofgebrek tijdens de geboorte is ze kerngezond en ontwikkelt ze zich prima.
Inmiddels zijn we 6 jaar verder en toch blijft het pijn doen. Uitspraken van de borstvoedingsmaffia. Beseffen jullie je dat? Onder ieder borstvoedingsartikel of blog vind je ze weer; de aanvallende rotopmerkingen van de betweters.

Zo ook in de reacties onder het stuk op Lindanieuws.nl lopen de gemoederen hoog op, vooral door wat LINDAnieuws-lezer Anna schrijft:

Zij reageert namelijk met: ‘Een moeder heeft de plicht om zo goed mogelijk voor haar kind te zorgen. Borstvoeding geven hoort daar gewoon bij. Een moeder die dat niet wil, verdient het niet om moeder te worden.’ Wow, bedankt Anna, komt die even binnen….. Door mede-moeders zoals jij, voel ik me zelfs nu nog tekort schieten.

Als reactie op Anna zegt lezeres Linda gelukkig: ‘Heeft je moeder je nooit geleerd dat je beter je mond kunt houden als je niks zinnigs te zeggen hebt, tuthola.’ Ook Ilse kan zich absoluut niet vinden in Anna’s relaas: ‘Wat een vreselijke opmerking. Ook ik kon niet zelf voeden door medicijngebruik. Nooit iets aan gemist en mijn zoon ook niet. Hij is nooit ziek, 22 jaar, studeert en is gelukkig. Hoop dat jij dat ook kunt zeggen. En trouwens: jij bepaalt niet wat wel en niet moet’.

Doorgeschoten lactivisten

Natuurlijk is het goed en fijn dat tegenwoordig 80% van de vrouwen begint met borstvoeding. Ook ik had het graag gegeven. Maar please, laten wij moeders elkaar ook wat credits geven en vertrouwen op elkaars keuze. Sofie noemt  volkomen terecht in haar column dat de lactivisten een beetje zijn doorgeschoten. Geen enkele moeder dient een schuldgevoel aangepraat te krijgen over de keuze voor de fles. Vrouwen die andere vrouwen keuzes tussen aanhalingstekens gunnen, kunnen we missen als krijsende baby’s om drie uur ’s nachts. En ga nou niet zeggen dat ik een ontaarde moeder ben, omdat die 3:00u momentjes samen met je baby óók heerlijk zijn, want dat is wéér een hele andere discussie…

Reacties
  • Meer zei

    Die opmerkingen over ‘het is zo goed geweest, ik zou overstappen op de fles’ of ‘het is niet meer nodig’ of ‘denk ook aan jezelf’etc., nou, dat zijn nu juist de opmerkingen die ik als kwetsend heb ervaren. Want, hoe goed bedoeld ook van moeder, schoonmoeder, andere familieleden, vriendinnen, CJG en noem maar op, geven juist zo duidelijk aan dat ze mij niet begrijpen, mijn manier van moeder zijn, mijn verbondenheid met mijn zoontjes. Het is voor mij zoveel meer dan voeding alleen. Ik heb het relatief ‘makkelijk’ gehad met het slagen van de borstvoeding, maar ben ook geteisterd door ellendige ontstekingen of gewoonweg totaal opgebrand zijn van de wakkere nachten. En wat had ik dan graag gehoord: ‘Ik zie hoe belangrijk de borstvoeding voor jou en je zoontjes is, wat fijn dat je door wilt zetten, hoe kan ik je daarbij helpen/steunen?’ In plaats van het bieden van een ‘oplossing’ in de vorm van het stoppen van borstvoeding.
    Ik zal geen moeder willen dwingen in welke keus dan ook, maar heb wel last van de cultuurlijk bepaalde norm van hoe lang je je kindje voedt en dat er op elk moment een ‘even goed’ alternatief voor handen is. Dat mis ik dan weer in zowel Sofies column als dit stuk. Beide kanten op is er geen totale acceptatie van welke manier je kiest. Het voelt zeer spijtig dat ik mijn bijna 3-jarige zoontje inmiddels alleen verdekt opgesteld kan voeden in sommige situaties. Meestal trek ik me er weinig van aan, maar de blikken en opmerkingen zijn niet altijd leuk.

    • Natascha zei

      Ik ben zo’n ontaarde moeder die bij voorbaat al besloten had dat borstvoeding niets voor mij is. Ik weet nu ook al dat ik bij mijn eventuele volgende kinderen niet eens borstvoeding zal proberen. Het hele idee van borstvoeding geven staat mij tegen. Dit is mijn keuze en die van mij alleen. De rest van de wereld heeft zich daar gewoon niet mee te bemoeien.
      Iedere moeder moet doen waar zij zich het beste bij voelt. Deze discussies houd je toch altijd, simpelweg omdat je altijd mensen hebt die graag gelijk willen hebben en het zelf allemaal beter weten.

  • Josien zei

    het belangrijkste in het leven van een kind is liefde ,geborgenheid ,aandacht en vooral er gewoon zijn.
    dit heeft niets te maken met wel of geen borstvoeding geven.leren om jou kind in het leven te laten staan met een open mind voor alles wat anders is en niet meteen te veroordelen dat is meer waard dan zon tuthola die haar kind opvoed met zon denkbeeld. zegt meer over haar nivo ddan over of je een goede of slechte moeder bent

  • fenna zei

    De term maffia bezorgd mij kippenvel. Mijn insteek is dat die 80% die begint aan borstvoeding, meer begeleiding zou moeten krijgen. Waarom worden vrouwen wel begeleid tijdens de zwangerschap en bevalling maar gebeurt er daarna niks? De kraamzorg weet wel iets over borstvoeding maar niet genoeg.
    Met de juiste begeleiding en zonder te slingeren met termen als maffia hoeven vrouwen niet de stoppen met borstvoeding geven als dat niet lukt of als het pijn doet.
    Dragen, baren, voeden niet omdat het moet, maar omdat het kan!

  • Beanca zei

    Wauw…. Laat ik nu met zekerheid kunnen zeggen dat mijn kinderen mij goed genoeg vinden als moeder, ondanks dat de oudste met heel veel strijd maar een paar dagen en de tweede daardoor helemaal geen borstvoeding heeft gehad. Wat een rotopmerking (en dan houdt ik het hier nog netjes) om te zeggen dat iemand het niet waard is om moeder te zijn als je de fles ipv de borst geeft. Met de oudste zag ik tegen iedere voeding op. En doordat het niet lukte duurde de voedingen zo lang dat we inmiddels klaar, al weer bijna toe waren aan de volgende, waardoor hij ook voedingen mistte omdat hij toch ook moest slapen. Teveel stress, te weinig rust en voeding. Is dat dan goed voor een kind? En dat wilde ik mijn tweede niet aan doen. En zelfs toen twijfelde ik. Inderdaad door die campagne dat je als moeder borstvoeding hoort te geven. Die omschrijving van jouw opluchting bij de beslissing te stoppen met de borstvoeding herken ik zo goed. Ik snap precies wat je daarmee bedoeld. Laat de rest maar lekker kletsen. Fijn dat de borstvoeding voor deze mensen wel werkte. Maar ze moeten niet oordelen over de situaties waar dat niet lukt.

  • Simone zei

    Ik denk ook dat het ‘de maffia’ ook niet gaat om vrouwen als jij, die wel willen maar waarbij het niet lukt. Maar meer om vrouwen die bij voorbaat al beslissen dat borstvoeding ‘niks voor hen’ is. Maar het is de manier waarop, waardoor het soms hard tegen hard gaat. Belachelijk vind ik, want ook al vind je iets van een ander zijn keuze. Je heb deze te respecteren toch…

  • Zelf geef ik borstvoeding en lang ook. Maar ik heb helemaal niets tegen vrouwen die voor de fles kiezen. Iedereen kan haar eigen weloverwogen keuze maken. Al dan niet door overmacht. En gelukkig is het best goed geregeld hier in Nederland met de flesvoeding. Zolang je doet wat op dat moment het beste is voor je kindje en voor jou en veel liefde geeft, kan ik alleen maar zeggen dat je een topmama bent. En dat staat los van of je borst of fles geeft. Enne het is in sommige mensen hun ogen nooit goed. Ik loop ook tegen commentaar aan (ook van best dichtbij, wat erg kan steken) waardoor openbaar voeden best een drempel wordt. Laten we elkaar respecteren in onze weloverwogen keuzes. Iedereen wil immers het beste voor haar kindje en we mogen daar bij elkaar ook best op vertrouwen. jij bent iig een supermama.

  • Jeske zei

    Geloof dat deze discussie altijd blijft. Ze;f heb ik nooit iemand die lid is van deze maffia mogen ontmoeten. Ben heel benieuwd wie wel!

  • Henny zei

    Bij mijn zoon lukte de borstvoeding niet, voor ons allebei was op dat moment de flesvoeding beter. Het gaf ons allebei veel meer rust. Wan bijna 24 uur per dag voeden houdt niemand vol. Pas na een jaar kwamen we erachter dat hij een te korte tongriem had waardoor hij niet goed kon happen. Het was moeilijk om te stoppen, maar het was een goede keuze. Ik schaam mij er nu niet meer voor, maar in het begin voelde ik me schuldig. Het voelde als falen.

  • Marleen zei

    Volgens mij heb je die 3.00u momentjes ook als je de fles geeft! Dat had ik in ieder geval wel!
    Je bent een goede moeder als je je kind liefde, geborgenheid, aandacht en voeding kunt geven.
    Of dat nu flesvoeding of borstvoeding is.
    Ik heb zelf mijn 2 meiden de fles gegeven omdat borstvoeding niet goed lukte. Ik voel me er niets minder om!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen