Waar ben je naar opzoek?

“Mijn tweelingbroer was terminaal en ik zwanger.”

3 minuten lezen Marian Alons
“Mijn tweelingbroer was terminaal en ik zwanger.”

Fatima(43) kreeg na drie vroeggeboorten en een miskraam eindelijk het wondertje waar ze zolang naar uit had gekeken. Wat een blijdschap! Maar toch ook niet. Haar tweelingbroer was terminaal en overleed tijdens de laatste weken van haar zwangerschap.

“Ik had geen rustige zwangerschap. Na drie vroeggeboortes werd ik goed in de gaten gehouden. Ze plaatsten twee ringetjes om de kans op ontsluiting te verkleinen. Ik werd zeven weken lang opgenomen in het ziekenhuis, omdat de weeën al begonnen. Van de 19e week in de zwangerschap tot en met de 26e week.”

Faat, ik ga nog niet heen hoor. Ik wacht op de kleine.”

“Bij m’n tweelingbroer werd op z’n 38ste ontdekt dat hij op drie verschillende plekken, verschillende soorten kanker had. Er volgde operaties en chemokuren. Tijdens mijn zwangerschap kwam hij in een hospice. Hij wilde zo graag naar het ziekenhuis toe om mij te zien, maar dat mocht hij niet in verband met een ziekenhuisbacterie. Dat was echt een heel moeilijke periode. We waren echt heel erg hecht. Tja, het is ook je tweelingbroer. M’n broer had m’n baby’tje ontzettend graag willen zien! Hij zei dan: “Faat, ik ga nog niet heen hoor. Ik wacht op de kleine.

“Het was wel bijzonder dat m’n broer op afdeling 4 Zuid lag in Dijkzicht en ik ook. Ik lag ook op afdeling 4 Zuid, maar dan in het Sophia-Ziekenhuis. Moest het zo zijn? Ik heb het ziekenhuispersoneel gesmeekt of ik ontslagen mocht worden. Ik moest beloven dat ik thuis dan ook echt bedrust ging houden. Dat heb ik trouw gedaan. Thuis rusten is veel prettiger dan in het ziekenhuis. Zo had ik ook nog een kans om langs m’n broer te gaan.”

Lees ook: Het afscheid van een overleden kind na miskraam of vroeggeboorte

“Tien weken voor de geboorte is hij overleden. Hij kent m’n zoontje alleen van de echo, ze hebben elkaar nooit in het echt gezien. Veel familieleden stelden voor dat we ons kind naar m’n broer Alie zouden vernoemen. Dat wilde ik echt niet. Ondanks dat we heel hecht waren, kan ik niet m’n zoontje vernoemen naar m’n broer. Ik ben ik en jij bent jij. Je kan hem niet vervangen door hem te vernoemen.”

“In de 36e week werden de ringetjes weggehaald. Toen ging het heel snel. Ik wist al; iedere keer als er gerommeld wordt bij m’n baarmoeder komen er weer weeën. Na de verwijdering van de ringetjes konden de weeën nog wel een paar weken uitblijven, maar dat deden ze niet. Diezelfde avond kwamen ze al.”

Lees ook: 15 dingen die ik graag had willen weten over de kraamtijd

“Het is heel gek, maar tijdens het verwijderen van de ringetjes en tijdens de bevalling schoot er van alles door me heen. Het was een ‘gewone’ bevalling, maar mijn gedachten vlogen alle kanten op. Naar m’n broer, de drie vroeggeboortes en weer terug naar het ziekenhuis.”

“En nu, 9 maanden later, denk ik er nog heel erg veel aan terug. Het is ook nog geen jaar geleden. De kou, de wintermaanden januari en februari; bij alles denk ik terug aan vorig jaar. Waar was ik toen, hoe ging het met m’n broer en hoe ging het met de kleine?”

“Na zijn overlijden heb ik echt een knop omgezet, anders hield ik het niet vol. Ik moest het doen voor de baby. Het was een soort overleven, ik moest doorgaan. Vanuit mijn islamitsiche geloof had ik de kracht om niet op te geven. Na de bevalling kwam de ontlading en heel veel emoties. Ik kreeg een soort kracht om niet op te geven.”

Lees ook: Wij zijn allemaal moeders

“Van m’n broer heb ik geleerd om altijd door te gaan. Als iemand hem vroeg: “Hoe gaat het?” Dan antwoordde hij: “Goed. Zo niet, dan toch”. En dat houden we er nu in. Gaat het even niet goed, dan kun je niet stil blijven staan, want je moet gewoon door. Dus ook voor vrouwen die in moeilijke, verdrietige situaties zitten: geef niet op! Bedenk waar je het voor doet, namelijk voor je kleintje!”

Fatima is een Marokkaanse moslimvrouw en had het gevoel dat vrouwen van haar afkomst en geloof erg terughoudend zijn in het geven van reacties en het uiten van gevoelens. Daarom hier een oproepje: Komen je voorouders niet uit Nederland of/en ben je moslim? Reageer! 

Bron hoofdafbeelding: Pixabay

 

Reacties
  • Diana zei

    ❤ sterkte, en heel veel geluk met je kleintje

  • Cilla zei

    Lieve Faat, wat fantastisch mooi geschreven! Ik ben trots op je! Love You! Liefs, je schoonzussie! X

  • Frederik van Groot battave zei

    Ik ben een mannelijke oud collega van
    Fatima en heb de drie vroeggeboortes en de miskraam meegemaakt en fatimais echt een hele sterke en positieve moslim vrouw daar kan iedereen een voorbeeld aan nemen

  • Kelly zei

    Een sterke vrouw die kracht haalt uit haar geloof. Ik heb grote bewondering voor haar. Een broer verliezen tijdens je zwangerschap, ik zou radeloos zijn. Mooi dat ze er ook voor koos om haar zoontje niet naar haar broer te vernoemen.

  • Mala zei

    Faatje heb echt respect voor jou❤❤❤love you❤ mala

  • Helen zei

    Lieve gaat, wat een ontzettend mooi maar intens triest verhaal, voor altijd in mijn hart

  • M.P. zei

    Faatje❤❤❤heb zoveel respect voor jou. Love you❤❤liefs m.p.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen