Pleegzorg gaat altijd door
Vorig jaar lukte het prima; vakantie houden. We planden drie hele weken NIKS in wat met oudercontacten, voogden en pleegzorgwerkers te maken had en dat beviel hartstikke goed. Ook dit jaar mag ik echt niet klagen hoor. Ik zit nu namelijk te typen op mijn knalroze laptop in een heerlijk Zeeuws zonnetje.
Korte broek, blote voeten, kopje koffie uit een plastic campingbeker erbij: het betere werk! Toch draait mijn hoofd op volle toeren en heb ik zojuist vanuit de caravan de rechtbank zitten bellen. Meer dan ooit besef ik: pleegzorg gaat altijd door, 24/7, dus ook tijdens vakanties.
Lees ook: De meest gestelde vragen aan een pleegmoeder
Natuurlijk heeft het deels te maken met de omstandigheden. Na de zomervakantie staat namelijk de zitting omtrent de voor Vera aangevraagde pleegoudervoogdij gepland. Vandaar dat telefoontje naar de rechtbank. Want, zoals in Pleegzorgland helaas wel vaker gebeurd, klopte er iets totaal niet in de brief die we van hen hadden ontvangen.
En nee, ik ontvang geen post hier op de camping, maar had wel aan de vriend die op ons huis past gevraagd het door te geven zodra er een envelop van de rechtbank binnen zou komen. Ik had ervoor kunnen kiezen de post pas na de vakantie in te zien. Maar omdat dit zó belangrijk is en ik niet het risico wilde lopen iets te missen, leek dit de beste oplossing.
Gelukkig kon de mevrouw van de rechtbank al mijn vragen beantwoorden. Daarna meteen maar even de voogd en pleegzorgwerker gemaild om hen op de hoogte te stellen. En oja, ook nog contact gehad met mijn ouders om te vragen of ze kunnen oppassen op de dag van de zitting.
Lees ook: De definitie van het woord ‘pleeggezin’
Maar los van deze aanstaande rechtszaak, waar nu eenmaal één en ander voor geregeld dient te worden, moet ik bekennen dat ik eerder deze week ook al heb zitten appen met de ouders van Thomas. Zij vroegen namelijk wat dingetjes over het volgende bezoek, en aangezien ze al een hele poos niet geweest zijn en het voor Thomas heel belangrijk is hen weer een keer te zien (zeker omdat zijn verjaardag eraan zit te komen), appte ik toch maar direct terug. Zo. Ook weer geregeld.
Het hoort er bij
Op zich is dit allemaal best logisch. Het hoort er nu eenmaal bij. Ik baal dan ook niet zozeer van de telefoontjes, mailtjes en appjes waar ik druk mee ben geweest, maar het feit dat mijn gedachten te vaak afdwalen naar niet-vakantieachtige-dingen. Dingen waar ik gespannen van word, waar ik stress van krijg, dingen die mij afleiden van het Zeeuwse zonnetje en mijn kopje koffie in de plastic campingbeker. Terwijl ik stiekem wens een paar weken een ‘regulier gezin’ te kunnen zijn, besef ik dat dit nu juist hetgeen is wat niet haalbaar is op dit moment. Want pleegzorg gaat altijd door, 24/7. Dus ook tijdens deze vakantie…
