Kamperen of kramperen met de kinderen?
Eindelijk is het zover, we hebben onze eigen caravan bij elkaar gespaard. Mooi voor het kampeerseizoen begint! Als rasechte kampeerder weet ik langzaam aan wel wat er allemaal mee moet, maar toen waren er nog geen kindjes…
Kamperen of kramperen?
Ik besloot maar even op internet te kijken of er tips zijn voor kamperen met baby’s. Ja hoor, al snel kwam ik op sites vol met goed bedoelde tips over het kamperen met de kids. Enthousiast met een grote lach op mijn gezicht en vlinders in mijn buik begon ik te lezen.
Lees ook: Kamperen a la jaren ’80 en ’90… Wie weet dit nog?
De tips over sanitaire ruimtes, rustige campings en van te voren oefenen met in een campingbedje slapen met muskietennet, veranderde mijn lach in een grimas, en de vlinders doken spontaan weer hun cocon in. Hier werd ik ongelukkig van. De kleine topje van de ijsberg liet me zeer onzeker voelen en maakte mijn lust om te kamperen gelijk een stuk kleiner. De sites lieten het goed voorkomen ” Natuurlijk kan kamperen met een baby, maar…..” Het ging hier niet meer over kamperen, maar over kramperen.
Koppig is het nieuwe verstandig
Mijn besluit stond vast. Het word 100% zeker weten… KAMPEREN! Ik sloot de IPad af en lachte nog maar een keer om de tips. Ik besloot van de vele tips, er 1 mee te nemen. ” Zelf ondervinden en hier handigheid in krijgen”.
Lees ook: 10 redenen om te gaan kamperen
Wellicht word ik nu als koppig persoon gezien, of is het juist verstandig om je niet gek te laten maken door anderen? Kamperen hoort leuk te zijn, en als ik me al druk moet maken over het feit dat mijn kind toch misschien wel een muggenbult kan oplopen, daar jeuk door heeft, daardoor niet goed slaapt, overdags vervelend is, en ons maar zeker ook anderen mensen tot last is. Tja, dan kun je beter jezelf opsluiten in huis.