Peuter versus Supermarkt
Hilarisch vind ik het altijd, dit soort blogs.
Puur leedvermaak. Een feest der herkenning. En ook een beetje gedeelde smart? Juist! Halve smart.
Nu ik alleenstaande moeder ben ontkom ik er écht niet meer aan. Natuurlijk probeer ik nog steeds mijn supermarkt bezoekjes op zo een manier te plannen dat meneertje Peuter niet mee hoeft.
Maar als hij dan mee moet, dan gebeurt er dit:
– “Nee, ik wil NIET in de kar zitten. Ik wil met de kleine kar. Met een vlaggetje!” Gevolgd door een klein driftbuitje.
Hallo Appie, hier zijn we weer! – *Zucht.
– “Oeps! Sorry mevrouw dat meneer Peuter zwaardje aan het spelen is met een komkommer. Hij moet uw schappelijke kontje aangezien hebben voor een te temmen draak.”
Zeg sorry meneertje Peuter. Zeg sorry, NU!
– “Mama? Ik lust kaas hè? Mag ik een plakje kaas? Mama, ik lust wel eieren hoor. Mag ik een ei hebben? Voelen dan? Zien? Ruiken? Aaien, misschien?”
Eenmaal thuis belandt meneer Peuter zijn uitgekauwde omelette du fromage in de prullenbak. Want; “Ik lust geen eieren!”. – Tsss… ineens, comediant!
– Tsjoe Tsjoe Wa’end door de schappen. In de hoop dat meneertje Peuter afgeleidt genoeg is om de snoepjes en chips over het hoofd te zien.
Check ‘Tsjoe Tsjoe Wa’ – Je snapt; genânt!
– Strijd in het koffieschap: “Maar Mama wil graag koffie.” pleit ik. “Mama, ik heb nú Dora koekjes nodig!”
*Driftbui the Sequel.
– “Deze is veel lekkerder want er staan ‘Wing-wings’ (Minions) op!”
Het moment dat huismerk sap niet meer slaagt voor de smaaktest.
– Nadat meneertje Peuter de boodschappen zorgvuldig op de band heeft gelegd (Lees: gesmeten.) leg IK het beurtbalkje neer. – “Oh shit!”
*The return of the Driftbui.
– De volgende klant legt zijn boodschappen neer op de band van meneertje P. Hoe durft ‘ie? – Ik snap het ook niet!
*Driftbui to the Max!
– “Hallo kassa juffrouw, kunt u misschien ook de knuffels van meneertje Peuter scannen en mag hij ze dan ook net-als-of betalen?”
Toegegeven: SMELT-momentje!
Eenmaal thuis kom ik er achter dat de broccoli een paar hapjes mist, meneertje Peuter had ineens zó een ‘hommer’. Ook ontdek ik dat ik de belangrijkste boodschappen ben vergeten. Dat wordt een dagje vegen met keukenrol….
Maar, uiteindelijk weet ik dat het, het allemaal waard is geweest als meneertje Peuter zich thuis tegen mij aan drukt en zegt: “Dat was gezellig hè Mam? Samen boodschappen doen!”
En dan weet ik volgende keer is het gewoon weer: “Hallo Appie, hier zijn we weer!”
Ik ben onwijs benieuwd naar jullie ervaringen! 🙂
Tot snel,
liefs Femke