Zindelijk: handig of toch niet?
Linda Bosscher
Waarom wilde ik ook alweer zo graag dat mijn dochter zindelijk werd? Dat maakte alles toch makkelijker? Geen luiers meer hoeven kopen en geen luiertas overal mee naartoe slepen, dat leek mij wel wat.
Maar nu, nu wordt mijn dochter zindelijk en word het dan wel allemaal makkelijker? Eerlijk gezegd vind ik het nog veel meer werk dan die “makkelijke luier”.
Waarom? Waar zal ik beginnen;
- Als je gaat beginnen met zindelijkheidstraining heb je de eerste paar dagen veel ongelukjes.
- Ze moeten ineens 200 keer per dag naar de WC, daarvan plassen ze 3 keer daadwerkelijk op de pot en de naast de 197 keer vals alarm, nog 3 keer in de onderbroek.
- Je bent nog even niet van de luiertas/rugzakje af, want je moet overal een extra setje kleding mee naartoe slepen.
- Kinderen die ‘s nachts netjes doorsliepen, roepen nu om 03.00 uur ‘s nachts dat ze moeten plassen.
- En ze moeten plassen op momenten dat het ECHT NIET kan, in de auto, in een winkel zonder toilet en nee ze kunnen het nog niet ophouden.
En dan nog wat…
Zo gebeurde het van de week dat we naar een bouwmarkt moesten en ik uit voorzorg mijn dochter een luier omdeed. Toen we net binnen waren moest ze plassen, zucht! Ik hoorde mijzelf zeggen: “Doe maar even in je luier.” Bij de kassa zag ik opeens een toilet, ik dacht dat het een goed idee was daar nog even te gaan en de volle luier weg te gooien en verder te shoppen zonder luier.
In dat toilet hing een urinoir, ze was onder de indruk want wat was dat? Ik heb haar uitgelegd dat dat voor jongens is. Ze was erg onder de indruk want de hele weg terug heeft ze aan papa verteld dat alle jongens staand plassen uit hun navel. Ook moet ik nu de hele dag aanhoren dat jongens een “piemel” hebben, zo ook Sinterklaas. En je raadt al wat ze vanmiddag tegen de Piet riep in het centrum toen ze erachterkwam dat het een “man” was…
Dit is een gastblog van Shirley.