Vrouwen en ruzie
Linda Bosscher
Dat we anders zijn is duidelijk. Daar hoef je geen ruzie over te maken. Veel verschillen snap ik. Van meerdere snap ik een beetje, enkelen enigszins en van een paar gewoon niet. Vrouwen en hun, uhmmm, dingetjes.
Ruzie maken. Uit een recent gesprek blijkt dat vrouwlief dit een effectief middel vindt in de relatie. In eerste instantie is mijn idee dat je gewoon kunt overleggen en op normale manier met acceptabel volume en gecontroleerde emoties ook wel tot een einde van een gesprek komt. Dan wordt me duidelijk gemaakt dat alleen wanneer je op je scherpst bent en je knap moet verdedigen en overtuigen, je dichtbij jezelf en de ander komt en hiermee je relatie versterkt.
Hier heb ik al een probleem. Want wanneer ik me mee laat voeren door emotie, ben ik halverwege mijn betoog de helft kwijt, laat staan het punt waar ik heen wilde. Hulpeloos sta ik dan tegenover een goed geoliede razendsnelle denker die meedogenloos een einde maakt aan mijn gelijk en overtuiging. Hier rest mij niets anders dan zo schadeloos mogelijk het hazenpad te kiezen, de wonden te likken en op een door míj gekozen moment terug te slaan. Aikido-tactiek. Meegaan met je tegenstander, energie ombuigen en gaan naar waar jij dat wilt. Mijn tijd komt nog wel. Ik hanteer de guerrilla aanpak. Met kleine prikjes. Onverwacht.
Wat het oplevert is dat het je allebei sterker maakt, weer scherp bent en de ander beter leert kennen. Want dat is immers een eindeloos proces. Ik denk dat hier ook een waarheid in zit. Anders blijft het zoals het was en raast de tijd door. Wanneer je even pauzeert, merk je dat je op dezelfde plek bent aangekomen, maar via een andere route. En dat alleen die van jou de moeite was om te volgen, besef je dan mogelijk te laat…
Vrouwen zijn zichzelf niet als ze ruzie maken. Denk ik. Ik herken haar niet en hunker naar de echte zij, waarmee ze meteen de ware blijkt. Als de onenigheid is neergedaald en de wapens weggestopt zijn, kunnen we door en zijn we verder gekomen.
Ruzie verbindt dus waar vrede faalt. Ik blijf het raar vinden; ik houd van je, dus ruzie mag. Love is a battlefield blijkbaar…
Deze blog is geschreven door Menno van der Leer; 369 woorden, 1 afbeelding.
