En dan zit je baby in het gips omdat ze heupdysplasie heeft
Linda Bosscher
Sinds juli ben ik trotse moeder van onze lieve dochter Benthe. Een heerlijk kind dat het erg goed doet. Natuurlijk zijn wij, zoals elke andere ouder dat is, trots op ons meisje. Helaas kregen wij vorige maand wat minder goed nieuws. Slecht nieuws is het natuurlijk niet te noemen, want er zijn nog wel wat ergere dingen in het leven, maar leuk is het niet. Benthe heeft een heupafwijking en moet in het gips.
Lees ook: Help! Mijn baby heeft heupluxatie en heupdysplasie…
Bewuste keizersnee
Een gipsbroek…daar had ik totaal niet aan gedacht. Benthe is geboren middels een keizersnee. Hiervoor heb ik bewust gekozen, omdat ze de hele zwangerschap in stuit lag en het mijn eerste bevalling was. Ik was bang dat ik het misschien niet kon en de risico’s voor een stuitbevalling zijn er alleen voor het kind. Omdat ik dit niet wilde heb ik meteen voor een keizersnee gekozen. Dit alles ging heel goed. Ondanks dat Benthe zich drie weken te vroeg aandiende was ze supergezond en ook ik stond na één dag alweer naast het bed. Na twee dagen mochten we dan ook weer naar huis, top!
Heupafwijking
Door de stuitligging werden we er in het ziekenhuis al op gewezen dat er een kans bestond dat ons meisje een heupafwijking zou hebben. Om dit tijdig te kunnen constateren werden we na drie maanden standaard doorverwezen naar het ziekenhuis om een rontgenfoto te laten maken van haar heupje. Natuurlijk dachten we dat dit niet het geval zou zijn, maar in de eerste week dacht de kraamhulp daar al anders over. Doordat Benthe een extra plooi in haar bovenbeentje had gingen bij haar al wat alarmbellen rinkelen. Ik dacht op dat moment gewoon…dat kan toch? Hebben niet alle baby’s ongelijke plooien? Ze zal er wel overheen groeien. Nou niet dus…het consultatiebureau zei hetzelfde en al snel werden we doorverwezen naar de kinderarts, welke tot de conclusie kwam dat het inderdaad op een heupafwijking gaat. De foto zei namelijk genoeg.
Heupdysplasie
Een heupafwijking bij kinderen wordt ook wel heupdysplasie genoemend. Zoals bij alles zijn ook hierbij meerdere vormen. Benthe heeft helaas de ergste vorm. Bij de orthopeed zouden we horen wat er gedaan werd aan de heupafwijking. Mijn man en ik gingen er al van uit dat ze een spreidbroekje zou krijgen, een beugel voor tussen de beentjes. Niet leuk, maar wat moet dat moet. De schok was dan ook des te groter toen de arts zei dat een spreidbroek niet voldoende was en ons vertelde dat Benthe een gipsbroek kreeg.
Een spreidbroek was niet voldoende…
Een gipsbroek…wat moesten we ons hier bij voorstellen. Hoe zit dit, wat moeten we dan vervolgens anders doen en wat betekent dit voor Benthe. Een heleboel vragen waar we in de gipskamer meteen antwoord op kregen. Een weekje later was het al zover. De gipsbroek moest onder narcose worden aangebracht, iets waar ik heel erg tegenop keek. Gelukkig ging alles snel voorbij en hadden we het ergste al achter de rug. Wat volgde was een periode vol onzekerheid.
In het gips
We zijn nu vijf weken verder en Benthe doet het uitstekend. De eerste twee dagen was het natuurlijk een ramp. Ze zit van der navel tot haar enkels in het gips, dus moest eraan wennen dat ze haar benen niet meer kan bewegen. Na deze twee dagen wist ze niet meer beter en was het voornamelijk voor papa en mama wennen. Inmiddels zijn ook wij eraan gewend. We weten precies hoe we haar moeten vastpakken en wat we wel en niet moeten doen. Zo moeten we bijvoorbeeld altijd opletten voor poep. Als we ook maar iets horen komen we dan ook meteen in actie, want poep in de gipsbroek, dat wil je natuurlijk niet. Tot nu toe is dit al drie keer gebeurd, maar alle drie de keren hebben we dit goed weten schoon te maken. Ook kan Benthe niet meer in badje, dus wordt het wassen op het kussen. Jammer, maar ergens ook fijn, je bent zo klaar! Het ergste vind ik dat ik niet meer aan haar beentjes kan zitten. Haar benen zijn nu één grote massa gips, dus lekker knuffelen kan wat minder intiem. Broekjes zijn er dan ook voorlopig niet meer bij, want dit past niet.
Speciaal autostoeltje huren
De grootste uitdaging was om haar overal in te passen. Het autostoeltje heeft opstaande randen, net als het wipstoeltje. Door simpelweg op te vullen kunnen we dit voorkomen. Door het opvullen krijgen we het riempje van de MaxiCosi niet meer dicht, waardoor we haar niet meer veilig kunnen vervoeren. Hiervoor hebben we via MaxiCosi een speciaal autostoeltje kunnen huren voor baby’s met heupdysplasie. Heel erg fijn en supergoede service! Ook past ze niet meer in de wandelwagenbak, dus wandelen zit er voorlopig niet meer in. Voor het slapen gaan dienen we kussens onder haar voetjes te leggen, zodat het gips niet kantelt en in haar rug duwt. Verder zijn het kleine aanpassingen wat heel goed te doen zijn.
Nog even…
Eind februari, dat is waar we naar uit kijken. Dan zijn namelijk drie maanden voorbij en mag het gips eraf. Heerlijk! Vervolgens krijgt Benthe dan wel nog een spreidbroekje. Voor hoelang weten we nog niet. Wat we wel weten is dat we dat ook zeker heel goed aankunnen, want drie maanden gips is veel erger. We zijn in ieder geval blij dat Benthe verder zo gezond is en het heel goed doet. Wij zijn supertrots op haar!!