Planning is everything met een verjaardag in december
Nog steeds zijn er boeken waarin beschreven staat dat je kunt plannen met betrekking tot kinderen krijgen. Dat je dus niet in april zwanger moet raken als je niet in december wil bevallen. Van mij mogen die boeken uit de handel genomen worden.
Laat ik duidelijk zijn: Zwanger raken is een wonder. Soms spontaan maar soms met jaren verdriet voorafgaand. Een zwangerschap en de bevalling zijn niet te plannen. Je moet het nemen zoals het komt.
Alsjeblieft niet met Kerst
Toch weet ik nog dat ik op Eerste Kerstdag, na het diner, hoogzwanger op de bank lag. Moe, uitgeput en eigenlijk hopend dat de bevalling nog wel even op zich zou laten wachten. Bij onze oudste was ik immers ook twee weken over tijd gegaan. Hoe groot was dan de kans dat ik nu vóór de uitgerekende datum zou bevallen? Nee, die 28ste december zou ik wel redden.
Dat laatste klopt. Maar op de een na laatste dag van het jaar ben ik bevallen. Dus niet twee weken maar twee dagen overtijd. Ik vond het prima. We mochten op Oudejaarsdag het ziekenhuis verlaten en zo werd het wel een heel speciale jaarwisseling.
Planning is everything
Vanaf dat moment is het wel een eeuwig plannen rond Kerst, zoonlief’s verjaardag en Oud en Nieuw. Want wees nu eerlijk. Het weekend voor zijn verjaardag zit je aan de kersttafel en het weekend daarna staan de oliebollen op tafel. Om nog maar te zwijgen van alle mogelijke feestgangers die in het buitenland de kerstvakantie doorbrengen. Ver weg van alle kerst-familiestress.
Wanneer vieren we zijn grote-mensen-feest? Hoeveel mensen kunnen er dan om het nog enigszins leuk te maken? Hoe doen we dat met de viering op school? Zijn kinderfeestje voor of na de kerstvakantie?
Daar sta je dan
De cadeautjeskwestie. Want Sinterklaas is eerder in de maand al langs geweest en heeft het nodige achtergelaten. Daar sta je dan als ouders. Eigenlijk niet meer wetend hoe je pakjes avond kan overtreffen nog geen maand later. Behalve dan dat het natuurlijk zijn verjaardag is. En hij exclusieve aandacht inclusief taart, cadeautjes, slingers en ballonnen krijgt.
“Komt wel goed, schatje”
In de afgelopen jaren zijn we erachter gekomen. Vaak vindt het zijn weg wel. Weten we in overleg met de kleine man er toch een gedenkwaardig iets van te maken. De kerstboom en bijbehorende versiering verlaat voortijdig ons huis. De slingers vinden hun plek en het huis wordt in verjaardagsstemming gebracht. In overleg met familie en vrienden vinden we de dag dat de meeste mensen kunnen komen. Het kinderfeestje wordt gepland na de vakantie en de kinderen uitgenodigd voor of tijdens de vakantie.
Soms gaat er ook wel eens iets niet helemaal naar wens van de kleine directeur. Het vieren in de klas wat voor de kerstvakantie had gemoeten. Dat bleek echter onmogelijk door het bezoek aan de kerk, het kerstdiner en ga zo nog maar even door. Het maakt hem boos, verdrietig, maar als het dan eenmaal later gevierd wordt is dat leed alweer vergeten.
Laten we wel zijn. Uiteindelijk heeft hij minimaal een week lang ‘feest’. Welk kind zou daar nu niet gelukkig van worden?