Als moeder Je kind loslaten is heel moeilijk!
Yumi W.
Ik zal mij even kort voorstellen: ik ben namelijk nieuwe bij Love2BeMama. Mijn naam is Yumi, moeder van twee kinderen (3 en 9 jaar) en ik heb een vriend. Ik ben werkzaam in de jeugdzorg. In mijn blogs neem ik jullie mee in mijn wereld als moeder van twee kinderen, mijn sociale leven, mijn werk en mijn passie voor koken en sporten (yoga en boksen). Mijn eerste blog gaat over ‘je kind loslaten’. Omdat ik werkzaam ben in de jeugdzorg is dit voor mij misschien wel extra moeilijk. Leuk dat je meeleest!
Ik doe alles voor mijn kinderen
Als moeder probeer ik het beste te doen voor mijn kinderen. Ik probeer ze te beschermen tegen ‘alles’ op deze wereld. Ik doe veel voor ze. Ik breng ze naar school, naar alle sporten en help ze daar waar ze vastlopen. Af en toe knaagt dat wel aan mij. Is het wel goed wat ik doe? Zou ik niet meer los moeten laten en het ze zelf laten ontdekken?
Pamperen
Tegenwoordig zijn veel ouders te krampachtig in het ‘beschermen’ van hun kinderen en daar maak ik mij ook schuldig aan. Pamperen noemen we dat tegenwoordig.
Laatst vertelde een moeder mij dat zij haar 6-jarig zoontje zelf naar school laat fietsen. Een ritje op de fiets van 15 minuten over een drukke dijk. Ik vond daar wat van! Want bij mij gingen alle alarmbellen af. Wat nou als hij valt? Of als er onderweg iets gebeurd? En dat ging verder in; wat nou als hij ontvoerd wordt? (Ja ik weet het!)
Zelfstandigheid
Het blijkt dus dat meerdere ouders er iets van vinden dat dit jongetje alleen naar school fietst. Terwijl 20 jaar geleden niemand zich daar druk om maakte. Toen was het de normaalste zaak van de wereld.
Bovenstaande is wel gek als ik me bedenk dat mijn eigen opvoeding geheel gericht was op zelfstandigheid. Ik ben verantwoordelijk voor al mijn handelen. Dat werd er met de paplepel ingegoten. Het was een minder liefdevolle opvoeding vond ik. Het heeft me wel gevormd wie ik ben en ik ben aardig goed terecht gekomen.
De moeilijkste beslissing ooit; je kind uit huis plaatsen
Je kind uit huis plaatsen, daar rust nogal een taboe op hebben wij gemerkt. Mensen staan klaar met hun oordelen en meningen, zonder te vragen waarom en zonder interesse te tonen. Niet dat wij dat verwachten maar achteloos dingen roepen…
-
Melissa Oostvogels
Het kan ook anders
Werkzaam in de jeugdzorg maak ik kinderen mee in gezinssituaties die het vaak zelf moeten redden, hun eigen boontjes moeten doppen en soms ook de zorg op zich moeten nemen van jongere broertjes of zusjes. Sommige van deze kinderen komen goed op hun pootjes terecht en ook al dragen ze een rugzakje vol met bagage met zich mee, toch zijn ze zelfstandig en vaak vindingrijk in het bedenken van oplossingen.
Opvoeden! Wat is het eigenlijk en doe je het als ouder eigenlijk wel goed? Althans goed genoeg voor wat de maatschappij ervan vindt… ik vind het ingewikkeld!
Photo by Matheus Viana from Pexels