Waar ben je naar opzoek?

Billenkoek, het dilemma

2 minuten lezen Jeanine van Brummen
Billenkoek, het dilemma

Ik kan me nog herinneren van toen ik nog klein was dat ik wel eens een pets op mijn billen kreeg. Tegenwoordig is dat eigenlijk not done en is er opnieuw een land, Frankrijk, dat deze vorm van ‘opvoeden’ bij wet verbiedt. Is het echt zo erg? Of is het stiekem wel een handig trucje?

Tot wanhoop gedreven

Ik vond haren wassen vroeger verschrikkelijk en kon er moord en brand om schreeuwen. Als mijn moeder er dan, terecht, eens helemaal klaar mee was, kreeg ik wel eens billenkoek. Een pets op mijn billen, om me weer even bij zinnen te brengen. Of het hielp weet ik eigenlijk niet meer. Even voor de duidelijkheid: dit gebeurde maar zelden.

Lees ook: Stop met schreeuwen tegen je kinderen!

Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen. Soms halen vinden echt het bloed onder je nagels vandaag, of stapelen dingen zich op. Als je dan, tot wanhoop gedreven, even helemaal geen andere oplossing ziet… Ik zeg niet dat ik het goedkeur, je kinderen slaan is nooit de beste oplossing. Maar ik kan het wel begrijpen.

Verboden

Tien jaar geleden, in 2007 kwam er in Nederland een verbod op de corrigerende tik. Dat werd toen gedaan om het makkelijker te maken voor rechters en hulpverleners iets te doen tegen kindermishandeling. Nu moeten ze ook in Frankrijk op zoek naar andere manieren om kinderen terecht te wijzen. Ook daar is nu een wet aangenomen die het lichamelijk straffen van kinderen verbiedt.

Eigelijk konden we het zelf ook al we bedenken, maar uit studies is gebleken dat het slaan van kinderen ook niks goeds brengt. Ze kunnen er leerproblemen en een slecht zelfbeeld van krijgen en later agressiever zijn en gevoeliger voor verslavingen. De mentale gevolgen kunnen dus heel erg zijn.

Lees ook: Kindermishandeling is helaas zoveel meer dan alleen slaan…

Wel of niet?

Nu is dat bij mij allemaal niet het geval, van die ene keer ‘pak op mijn billen’ ben ik niet slechter geworden. Daar zit misschien ook wel het moeilijke punt. Want uit onderzoek blijkt ook dat veel Amerikaanse vrouwen een corrigerende tik nog steeds accepteren als straf voor kinderen. We zijn (bijna) allemaal wel eens hardhandig terechtgewezen vroeger, daar hebben we niks aan overgehouden. Je slaat je kind natuurlijk ook niet bont en blauw, maar je laat wel even weten dat je hun gedrag afwijst. Maar ergens voel ik me ook wel heel slecht dat ik dit nu schrijf. Ik ben er nog niet uit.

Wat vind jij? 

Bron: TODAY

Bron beeld: Flickr

Jeanine van Brummen
Reacties
  • Extreem links zei

    Dat er mensen niks aan over gehouden heeft betekend niet dat dit goed is .

    Opvoeden doe je niet alleen zonder billenkoek maar geheel totaal zonder straffen .

    De volwassenen die zonder straffen zijn opgevoed die vertonen de meeste normen en waarde . Wat ouders leggen ook uit waarom bepaalde dingen niet kunnen .

    Niks aan over gehouden van een pakslaag op m’n blote billen is geen reden om het voort te zetten.

    Er zijn ook Auschwitz overlevende die er niks van
    trauma en psychische klachten aan overgehouden hebben .
    Dan zeggen wij toch ook niet dat Auschwitz helemaal niet fout was vroeger .

    Ja dan zeggen mensen wat een scheve vergelijking.

    Nee getraumatiseerden gaan gemiddeld 20 jaar eerder dood dan normaal

    Dus de ouderwetse opvoeding is de indirecte genocide van de grootse orde dat er bestaan heeft

    22 juli 2022
    Beantwoorden
  • Lisette zei

    Ik kwam bij dit artikel, omdat ik mij sinds kort afvraag of billenkoek gewoon een straf is of mishandeling. Dit was vroeger namelijk ook mijn straf en heb dit altijd als normaal gezien.
    Op dit moment zit ik in therapie en hadden we het hier laatst over.
    De mentale schade hiervan is bij mij best groot. Ik heb één hele duidelijke herinnering dat ik in bed lig. Mijn zusje ook, in haar kamer. We moesten alvast in bed liggen met de broek naar beneden, wachten tot papa boven kwam om te straffen. Toen mijn vader bij mijn zusje, als eerste, in haar kamer kwam, hoor ik haar nu nog hard huilen en om ‘mama’ roepen. Tijdens de therapie ben ik er achter gekomen dat dit niet bij 1 keer bleef, maar dat het vaker voorkwam.

    De mentale schade kan dus enorm zijn. Daarom zou ik elke ouder aanraden om dit niet als straf te gebruiken! Het is zó belangrijk om met je kind te praten, zodat hij/zij ook leert dat gevoel er mag zijn en dat opkroppen alleen maar meer ellende geeft.

    4 december 2019
    Beantwoorden
    • Romy zei

      Een erg herkenbare situatie en ik zou graag hierover graag ervaringen delen. Zelf heb ik altijd al aan externe hulp gedacht en wie kan ik hierdoor sneller een stap zetten om geschikte therapie te vinden. Alvast heel erg bedank al ik iemand vind die me wil schrijven. Een tik was vaker een pak voor de (blote) billen met soms een mattenklopper.

      5 juni 2021
      Beantwoorden
  • Aad zei

    Waarom zou je een kind wel een corrigerende tik kunnen geven maar een volwassene niet? Het is complete onzin om een kind te slaan. Het leert van jongs af aan dat je in een vlaag van woede een klap mag geven. Als ik u een corrigerende tik zou geven word ik aangeklaagt

    31 juli 2018
    Beantwoorden
  • Jake zei

    Dank voor je reactie, Jeanine. En goed om te horen dat je langs andere wegen wel ruime respons kreeg. Gezond verstand staat als regel voor wat we ook wel de ‘consensus’ noemen. Wie er in de jaren vijftig, of zestig een beroep op deed, bereikte vermoedelijk een andere conclusie dan degene die daar nu naar verwijst. Sterker nog, er is degelijk wetenschappelijk onderzoek dat dat aantoont. En dat is dan met inbegrip van de veranderende lading van bepaalde woorden.

    Pak slaag kom je ook nu nog veelvuldig tegen, en verwijst dan als regel naar een verloren voetbalwedstrijd. En we weten allemaal dat dat niet het eind van de wereld is, en in sommige gevallen eerder iets positiefs, door de louterende werking. Ook om die reden gebruiken tegenstanders liever woorden voor dat fenomeen die wijzen op een gebrek aan controle. En onderzoek geeft aan dat DAT voor problemen zorgt, omdat het een directe bedreiging vormt voor het kind, als een volwassene de controle over zichzelf kwijt is. Ongeacht of de straf dan billenkoek is, of enige andere. Wat onverlet laat dat er zeker mensen zijn die een deuk overhielden aan billenkoek. Zoals er ook mensen zijn die een deuk opliepen omdat hun vader of moeder de indruk wekten hen voor straf te zullen verstoten, of over te dragen aan de politie, waar onze premier onlangs nog voor pleitte. Of hen te kijk zetten tegenover hun vriendjes en vriendinnetjes als straf. Of wat je ook maar als alternatief kunt bedenken. Daarom zie ik liever gedegen onderzoek, dan gezond verstand als basis onder beleid. En als dat onderzoek geen eensluidende conclusies toelaat, is het beter om niet op basis van niet meer dan goede bedoelingen toch in te grijpen in de relatie tussen ouder en kind, naar mijn smaak. Zonder daarmee de ernst van mishandeling te willen wegwuiven.

    23 februari 2017
    Beantwoorden
  • Jake zei

    De hele discussie is in Nederland een gepasseerd station. Wat ook wel blijkt uit het aantal bezoekers dat je bijdrage las, met maar een reactie. Mensen vestigen liever niet de aandacht op zichzelf door positief te schrijven over slaag. En daar kan ik inkomen. Wie dat wel doet, loopt het risico te worden bedreigd, zelfs als men erbij zegt dat het niet de bedoeling is mensen aan te sporen de wet te overtreden.

    Slaag als straf was in het verleden zeker niet ongewoon. Dat varieerde per gezin, en van een enkele verdwaalde tik, tot een weloverwogen pak slaag. Zonder dat dit door het kind in kwestie werd gezien als mishandeling. Maar andere kinderen hielden er wel degelijk een trauma aan over. Of ontwikkelden dat later, toen de consensus opschoof, en men het idee kreeg dat die tik, of dat pak slaag, achterwege had kunnen blijven. Of dat de aanleiding achteraf toch niet zo ernstig was. Anderen liepen in zeven sloten tegelijk, en begrepen achteraf niet waarom hun ouders niet strenger waren geweest.

    Echt diepgaand onderzoek naar de effecten van straf op het individuele niveau zijn er eigenlijk nooit geweest. Waardoor alleen degenen die problemen hadden met de straf die ze kregen in beeld verschenen. Wat het perspectief volledig uit het lood slaat. En nu er een zwaar taboe op rust, krijg je mensen niet snel zo gek dat ze op dit punt hun nek uitsteken.

    22 februari 2017
    Beantwoorden
    • Jeanine van Brummen zei

      Hallo Jake, ik snap je punt. Maar in tegenstelling tot hier onder de blog, werd er op Facebook wel veel gereageerd, door zowel voor- en tegenstanders! Dus of het echt een gepasseerd station is…
      Wat betreft het onderzoek, dat is jammer inderdaad. Maar ik denk dat met een goede dosis gezond verstand ook vastgesteld kan worden dat een goed pak rammel zo z’n gevolgen kan hebben.

      22 februari 2017
      Beantwoorden
  • Annemieke zei

    Corrigerende tik is echt niks mis mee. Net eat je zegt. We zij er niks minder van geworden.

    8 januari 2017
    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 4 maanden geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 5 maanden geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 5 maanden geleden
  • 4 minuten lezen