Waar ben je naar opzoek?

Zou jij je kind online aan de schandpaal nagelen?

3 minuten lezen Claudia Verhey
Zou jij je kind online aan de schandpaal nagelen?

Brillenjood, studiehoofd… ik heb mijn fair share van pesterijen helaas wel meegemaakt. Het is niet zo dat ik in elkaar geslagen werd of met mijn hoofd in de container werd gedrukt, maar dat het voor altijd impact had, dat is zeker. Berichten over pesten, of situaties in real life die ik tegenkom die rieken naar pestgedrag, triggeren mij dan ook altijd enorm.

Mama zet zoon op Facebook op zijn nummer

Terri Day Evans op Facebook

Op internet gaat op dit moment het Facebookbericht van de Amerikaanse mama Terri Evans viral. Terri ontplofte zowat toen ze erachter kwam dat haar twaalfjarige zoon Jacob een meisje, dat nieuw was bij hem op school, had gepest. Jacob had zo hard op de nieuwe schoenen van het meisje gestampt (en nog even extra met zijn hakken rondgedraaid), dat ze kapot waren gegaan. Het meisje barstte in huilen uit. Jacob’s moeder wilde haar zoon eens een goed lesje leren en plaatste een bericht op haar Facebookpagina, waarin ze een heleboel vrienden van Jacob tagde.

Terri walgde van het gedrag van haar zoon. “Ik zal je wat zeggen, Jacob, als je zelfs maar op een pesterige manier in haar of iemand anders’ richting ademt, zal ik je persoonlijk naar hun ouders brengen om je een nederig karweitje te laten opknappen. En je hoeft geen geld voor je verjaardag te verwachten, want je moet nog nieuwe schoenen en een bos bloemen kopen voor een zeker meisje.”, luidde het Facebook bericht, wat inmiddels offline is gehaald.

“Ja, ik wist wat ik deed, hij mag het best voelen”

In latere reacties op het bericht geeft Terri aan dat ja, haar zoon wist dat ze dit had gedaan (want ze had hem getaged), en dat hij best mocht weten dat zijn acties consequenties hebben. Het maakt haar niet uit als mensen het niet eens zijn met haar manier van opvoeden; haar zoon heeft nog steeds een meisje vernederd, om welke reden dan ook. Dat meisje moet zich vreselijk hebben gevoeld.

Dat haar bericht zoveel impact zou hebben, had Terri nooit verwacht. Vanmorgen bij het wakker worden stonden de journalisten voor de deur. Het maakte dat ze het volgende bericht op haar Facebook plaatste:

Publiekelijk aan de schandpaal

“En dus werd ik wakker met journalisten voor de deur vanmorgen…. de Facebookpost ging viral. Had ik dit verwacht? Nee. Daarom heb ik de post ook verwijderd. Toen ik het bericht plaatste ging het mij erom dat ik mijn zoon en zijn vrienden liet weten dat zijn gedrag onacceptabel was, niet dat de hele wereld en de buurman het zou kunnen zien. Dit was de eerste keer dat hij zoiets deed en ik ben er verdomd zeker van dat het ook meteen de laatste keer was. Ik sta nog volledig achter deze ‘straf’, maar heb er spijt van dat het viral ging. wat mijn zoon betreft; toen ik vertelde dat het bericht viral was gegaan en dat het in de media was gekomen zei hij “oh nou ja, dat stoort me niet’. Zo zie je maar dat wat voor de ouder als straf werkt, helemaal niet zo hoeft te werken voor het kind. Mijn zoon is geen pestkop, hij is alleen maar een domkop die een fout heeft gemaakt. Door het in de kiem te smoren heb ik hopelijk voorkomen dat het nog een keer gebeurt, of erger, dat hij een pestkop wordt. Misschien, als andere ouders het net als ik ook in de kiem snorren, en niet bagatelliseren door te zeggen ‘ ach, het zijn maar kinderen, die bedoelen er niks mee’, misschien lijdt de volgende generatie volwassenen dan in mindere mate aan depressies of angststoornissen.”

Wat vind jij van de actie van deze mama? Helemaal mee eens of gaat ze te ver?

Reacties
  • Anoniem zei

    12 jaar was ze, een heerlijk kind met een hecht vriendinnenclubje. De meiden speelden bij ons, aten bij ons en sliepen bij ons. Ze sportten samen , vezonnen de gekste dingen en droomden over al die dingen waar pubermeisjes over dromen.Tot de dag kwam dat mijn meisje naar een andere school ging. Omdat deze andere school voor haar net wat meer te bieden had. Toen lag ze er uit. Uit de groep. En het gepest begon. Ze sprak er niet over , maar ik wist het. Las het in haar ogen . Wanhopige meisjesogen. Als ze op de bus wachtte om naar school te gaan en de groep exvriendinnen langsfietste, werd ze uitgescholden en uitgelachen. Ze hoorde er niet meer bij. Zo gaat dat dus. Ik heb er met de moeders van deze meiden over gesproken omdat ik het verdriet van mijn kind niet kon aanzien. De reacties die ik kreeg waren nogal lauw. Niemand maakte zich er zo druk om. Ik moest er niet zo’n punt van maken. Het zou wel weer over waaien. Toen kwam die dag van de kermis. Met haar zusje ging ze er heen. Eigenlijk wilde ze niet want de pesters waren er ook. Een half uur later kwamen ze weer thuis. Ze had een grote bloedende wond op haar knie. De aanvoerdster van de exvriendinnengroep had haar aangereden toen ze met haar zusje in de botsauto’s wilde stappen. Maar veel erger dan die wond was haar verdriet . Ik heb mezelf op dat moment voelen veranderen in een potentiële moordenares. En dat terwijl ik een zachtaardig en vredelievend mens ben. Dat gebeurt er gewoon met je als wie dan ook je kind pijn en verdriet doe . Met mijn meisje is alles goed gekomen maar als ik de aanvoerdster van de pestgroep soms nog wel eens tegen kom, dan gaan mijn tenen weer krom in mijn schoenen staan. De laffe reacties van de ‘vriendinnenmama’s van toen ,steken wel heel schraal af tegen de actie van deze moeder. Keihard maar waarschijnlijk wel heel effectief !

  • Ik vind het erg ver gaan! Ik zeg niet dat een pestkop niet aangepakt mag worden, maar ik zou eerder met hem in gesprek gaan. Waarom heeft hij dit gedaan? Wat zit er achter zijn gedrag? Vaak komt er bij de pestkop ook een hulpvraag naar boven, die we negeren op deze manier. Blijkbaar had het ook niet zo’n indruk op hem gemaakt, als ik het goed begrijp. Dus heeft het ook nog geen eens effect gehad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen