Hoe leg je dit uit aan een kleuter?
Gisteren was het dan zover. We klommen massaal op de barricades om onze stem te laten horen! Na jarenlang vanachter de schermen commentaar te hebben geleverd was het nu dan eindelijk echt tijd voor actie! Wij hadden de macht en elke stem die telde. Wie zou de macht grijpen? Welke partij zou er winnen? Wie zou de grootste worden en wat zou dat voor ons betekenen?
Daar stond ik dan, om acht uur s’ochtends. Extra vroeg mijn bed uit om nog voor schooltijd te kunnen stemmen. Mijn dochter was het duidelijk niet eens met mijn beslissing, bewees haar gegeeuw en gemopper bij het wakker maken. Maar ik moest en zou gaan stemmen. Ik wilde mijn democratisch recht gebruiken zodat ik, wanneer het fout gaat in de politiek, luidkeels kan mopperen want dat is niet waar ik voor gestemd heb! Als ik thuis zou blijven zou ik, voor mijn gevoel, ook geen recht van spreken hebben. Vol goede moed gingen wij dus naar het stembureau welke zich, heel tactisch en makkelijk, in de school van mijn dochter bevond. De stempas werd overhandigd, paspoort gecontroleerd en de immense lijst met keuzes werd mij overhandigd.
Lees ook: Politiek over de ruggen van onze peuters
Wat is dat, stempelen?
Mijn vierjarige stuiterbal vroeg vervolgens (terecht) wat we gingen doen. Ik had haar dan wel gezegd dat mama moest stemmen, maar wat is dat nu eigenlijk? Wat houdt dat in? Hoe leg je een politiek stelsel wat de gemiddelde Nederlander al nauwelijks begrijpt uit aan een kleuter? Aan iemand die met moeite kan onthouden wat überhaupt rechts en links is? Laat staan dat ze daar nog andere associaties bij maakt? Hoe vertel ik haar dat er mensen zijn die beslissingen voor ons maken terwijl ik haar ook probeer bij te brengen dat ze zelf keuzes heeft en deze ook moet maken? Hoe kan ik zeggen dat er een ware veldslag gaande is om de meeste stemmen terwijl ik haar ook leer dat ze lief moet zijn voor anderen? Maar vooral hoe leg ik haar uit dat wij er tegenwoordig voor kiezen om niet meer met elkaar te praten maar te gaan schelden als we er een andere (al dan niet) politieke mening op nahouden. Dit terwijl ik haar juist leer dat communiceren zo belangrijk is.
Lees ook: Help! Hoe breng ik mijn kind fatsoensnormen bij?
Tja, leg dat maar eens uit!
Op zijn “Jip en Jannekes” gooi ik het maar op het feit dat er vandaag meneren en mevrouwen gekozen worden die heel hard gaan werken om ons land zo mooi te houden en misschien zelfs nog iets mooier te maken. Ik verwacht nog meer vragen want echt heel uitgebreid is mijn antwoord niet, maar het blijft stil. Ik zie haar kijken, hoofdje iets schuin en vervolgens komt er een “ja, dat snap ik”. Opgelucht lach ik en ik ben blij dat we eruit zijn gekomen. Maar nog voordat we buiten zijn trekt ze aan mijn mouw. “Mama, mag ik dan op jou stempelen?” Ik slik, voel de warmte in mijn hart en lach. “Nee, schatje, mama kan niet voor iedereen de wereld mooier maken, maar als jij nu op mij stempelt, dan stempel ik op jou”. En daarmee liepen wij beide tevreden het stemlokaal uit!
Bron beeld: Pixabay