Waar ben je naar opzoek?

Een seksloos huwelijk is niet gezond…

3 minuten lezen admin Love2BeMama
Een seksloos huwelijk is niet gezond…

Onlangs kwam er een artikel voorbij: één keer per week seks is genoeg in een goede relatie. Een slaak van opluchting ging er door Nederland. Alle hardwerkende moeders die ploeterend proberen naast moeder ook een geweldige vriendin, super huisvrouw én waanzinnige minnares te zijn, kunnen een stapje terug doen. Toch? Of is een seksloos huwelijk gewoonweg niet gezond?

Walhalla

Wat nou als één keer in de week klinkt als het walhalla omdat je amper aan één keer per maand, zes maanden of zelfs per jaar toekomt? Vier jaar na de scheiding vind ik het tijd om hier eens over te schrijven. Want hoeveel stellen leven zoals ik deed met mijn ex? Als broer en zus, nauwelijks intimiteit, een relatie gebaseerd op vriendschap. En hoeveel mensen durven daarover te praten? Of zullen ze net als ik de grappen over seks zoveel mogelijk weg lachen en zorgen dat ze zelf geen uitspraken hoeven te doen?

Valt hij op mannen?

Wanneer het precies misging weet ik niet, maar de behoefte aan intimiteit was altijd al groter bij mij dan bij hem. Hij gaf altijd aan dat hij er nou eenmaal wat minder behoefte aan had. Of hij was moe of gestrest en dat was van grote invloed op zijn libido. Lange tijd heb ik gedacht dat er misschien wat mis was met hem. Heel soms popte de vraag op of hij misschien op mannen valt. Maar nee, dat kon ik wegstrepen op het moment dat ik porno aantrof op zijn computer. En de bijbehorende zoektermen die er niet om logen. Wat heb ik me onzeker gevoeld in die tijd. Maar als ik erover begon, moest ik me vooral geen zorgen maken, hij hield echt van mij en wilde niks anders. Iedere man kijkt wel eens een beetje porno toch?

Lees ook: Geen zin in seks? 3 tips om hier verandering in te brengen!

Speeltjes? Alleen voor de kinderen…

Af en toe stelde ik heel voorzichtig voor om samen dan iets te gaan kijken om in de stemming te komen. Of probeerde ik of hij het leuk zou vinden wat speeltjes erbij te halen. Maar nee, dat was echt niet nodig. We hadden het toch goed samen? Behalve dat we geen seks hadden, hadden we inderdaad best een prima huwelijk. We deden af en toe wat samen, hielden van dezelfde muziek, we hadden zelden ruzie, ondernemend met de kinderen. Ja, kinderen. Ik hoor je denken: “Hoe zijn die er gekomen?” Laten we zeggen: one lucky shot is genoeg!

Een jaar geen seks

Na tien jaar huwelijk raakten we in de slaapkamer echt de bodem van de put. In een periode van heel veel stress en veranderingen kwam ik tot de conclusie dat we al ruim een jaar geen seks meer hadden gehad. En ik durfde er niets meer over te zeggen. Ik voelde me zo eenzaam en ongewild. Waarom deed ik niks? Waarom probeerde ik mezelf wijs te maken dat het normaal was? Ik durfde het aan niemand te vertellen. Bang voor de reacties, bang dat ze zouden zeggen wat ik eigenlijk wel wist: dit is niet goed.

“Je bent niet aantrekkelijk genoeg.”

Toen het steeds slechter ging en we langzaam op die scheiding afstevenden, hebben we nog een poging gedaan met therapie. Maar ook dat mocht niet baten en eindelijk kwam het hoge woord eruit: hij voelde zich helemaal niet tot mij aangetrokken. Niks meer. Het voelde alsof ik gefaald had. Gefaald als vrouw, als partner, als minnares. Wat is er in vredesnaam zo afstotend aan mij dat je niet met mij wil vrijen? “Het is er of het is er niet. Het ligt niet aan jou, je bent een mooie vrouw, maar tussen ons is er geen aantrekkingskracht. Ik hou echt wel van je, maar ik wil geen seks met je.” Woedend, verward, onzeker, verdrietig….allemaal emoties die van de hak op de tak mijn lijf binnen drongen.

Lees ook: Seks na de bevalling: de naakte waarheid!

Ik ben wel aantrekkelijk!

Vier jaar later kan ik zeggen dat het niet aan mij lag. Dat heeft veel tijd gekost. Ik durfde niet meer te geloven dat een man mij wil, mij aantrekkelijk vindt. Maar dat gebeurde toch. En hoe! 😉

Waarom vertel ik dit? Omdat ik vast niet de enige ben met zo’n huwelijk. Omdat er vast meer vrouwen zijn die genoegen nemen met iemand die hen niet meer begeert, die zich niet gewild voelen. En dan hoop ik dat ze dit lezen en er wat mee gaan doen. Erover praten, hulp zoeken en hopelijk samen tot een oplossing komen. En zo niet: jij mag er zijn! En jij mag begeerd worden!

Bron beeld: Pexels

BewarenBewaren

Love2BeMama

De redactie van Love2BeMama zoekt dagelijks de leukste, interessantste en belangrijkste nieuwtjes voor jou op zodat jij niet verder hoeft te zoeken. Ook posten wij verhalen van moeders. Je dagelijkse portie nieuws, echte verhalen en blogs bij elkaar!

Heb je een tip? Stuur een mailtje naar post@love2bemama.com.

Reacties
  • Wat een dapper verhaal! Uit ervaring weet ik dat met name porno heel veel kapot maakt in een huwelijk. Maar ook dat er altijd mogelijkheden zijn om het weer op de rit te krijgen. Mits je beide bereid bent om er heel hard voor te werken. Het gevoel van houden van is niet iets wat vanzelf komt. Het is de bonus op het werkwoord houden van. Pas als je de moeite neemt omdat werkwoord in de praktijk te brengen krijg je er als bonus dat gevoel weer bij.

  • RT zei

    Dit is eindelijk een goed stuk over de inhoud,dank daarvoor. Ik vind het alleen jammer, dat er geen stukken van mannen te vinden zijn. Alleen van die brulfora. Ik zi nl. In de andere situatie, mijn vrouw denkt nooit aan seks, maar vooral aan zichzelf.

    “Ik heb hier last van”, danweer daarvan. Altijd wat of de kinderen kunnen ons horen.
    Ik denk dat we maar vier keer per jaar seks hebben en tien minuutjes per keer. En als ik erover begin, wordt gezegd dat ik niet moet klagen, want zij ontneemt mij veel rotklussen zoals boodschappen doen. Kortom de klusjes die mijn zus ook kan doen, is mijn mening. Weet je wat erg is? Ik denk dat als ik twee weken met mijn zus op vakantie ben, ik meer intimiteit beleef dan met mijn vrouw… erg toch. Ik hou rekening met haar door niet te veel druk op haar te leggen, maar ik denk dat mijn vrouw ook weleens rekening met mij mag houden en dan bedoel ik niet boodschappen doen. En zo zijn er volgens mij meer mannen.
    Hoor jij meer van gelijksoortige signalen? En wat vind jij daarvan?

    • Maarten zei

      @RT stel je zelf een tijdslimiet voor verbetering; als het dan niet bereikt is, trek je conclusie – je hebt ook recht op een prettig leven. Ik spreek uit ervaring; ene keer is het dit dan weer een zogenaamde vaginale schimmel… om maar niet over seks te hoeven hebben.

  • Alexandra zei

    Ik steven al jaren af naar een scheiding. Ik wil meermalen per week en hij heeft dat niet zo. Grr.. Heel frustrerend. Dat was vanaf het begin van onze relatie al zo maar ik had toen de hoop dat het wel zou veranderen. Veel goede gesprekken hierover gehad enz. Hij verandert niet. Ik heb nu alleen niet de moed om te scheiden om diverse factoren maar wel leuk ervaringen van anderen te horen.

    • Maarten zei

      Hopen is slecht; ik heb telkens maar een nieuwe deadline ingesteld – ene keer was haar vader ziek, toen was er iets met haar broer, voortdurend excusen (waar ik tot zekere hoogte begrip voor op kan brengen) maar het stopt wel een keer. Pas als je de situatie verandert dan zul je mogelijk een effect zien, anders blijft het gedrag in stand.

  • B zei

    Ook om te bevestigen dat dit idd vaker voorkomt: tijdens huwelijk van in totaal 6 jaar circa 4,5 jaar (!!) geen sex gehad… in het begin, toen alles nieuw was tussen ons, was het natuurlijk allemaal prima en heerlijk; daarna gebeurde het al minder vaak, maar dat vond ik prima; had niet enorm veel behoefte standaard. Hij was ook vaak weg, dus dan wordt t sowieso ingewikkeld 😉
    Dus toen we een kindje wilden proberen te krijgen, toch maar even enig systeem in aangebracht door Clear blue te gebruiken, zodat je enig idee hebt wanneer je überhaupt vruchtbaar bent en hebben van sex echt effect kan hebben. Vrijen was echt bepaald niet onplezierig, ik weet dat ik ook prima wist hoe hem een leuke tijd te geven..niet een moetje van 5 min en dan klaar…

    Maar goed….Zwanger geworden, maar sindsdien…nooit meer sex gehad..! Gedurende 4,5 jaar dus..! Na onze breuk (waarbij dit van mijn kant wel meespeelde-hoezo was dit nog een intieme relatie ipv gewoon een soort vriendschap..wat was er mis met mij..???) hoorde ik ineens dat die manier van zwanger worden hem had tegengestaan..ofzoiets.. nooit eerder iets over gezegd. Ondanks dat ik het wel eens had aangekaart. Wat hem betreft konden we zo doorgaan, konden we nog ‘een prima relatie’ hebben, al zou het sowieso niet meer worden zoals het was (wsch bedoelde hij daarmee: permanent geen sex meer). Dit heeft bij mij meegewogen (naast andere belangrijke factoren) om tot het besluit te komen on te gaan..
    Het klopt mi niet als je niet meer op die manier intiem bent met je partner; en dat hoeft echt niet elke dag of zelfs elke week, maar helemaal niet meer.. dan mis je een belangrijk stukje intimiteit, een uniek stukje dat je als koppel verbindt, dat ook kan helpen om andere oneffenheden onderling te verzachten en even weer dichter bij elkaar te komen, elkaar te vinden.. dat is onmisbaar.

    Inmiddels single en ik ontdek hoezeer ik het gemist heb..!! Die behoefte blijkt er iig nu wel degelijk te zijn. Dus daar lag het ook echt niet aan..

    Als je dus in die situatie zit, toch proberen te achterhalen waarom dat zo is, zou ik zeggen.. wellicht valt er iets aan te doen, kun je het er iig over hebben..omdat het op de langere termijn gevolgen kan hebben als je het negeert. Misschien helpt dit verhaal, ik weet het niet, ik hoop het…

  • Wim zei

    Ik herken me heel goed in de beschreven situatie, maar dan als man. 15 jaar huwelijk en voel me nog steeds aangetrokken tot mijn partner. Alleen is dit duidelijk niet wederkerig. Het is begonnen met het huwelijk, haar behoefte lag direct een stuk lager dan ervoor. We hebben drie kinderen, bij haar kinderwens had ze telkens wel zin. Blijkbaar waren we bijzonder vruchtbaar, want telkens onmiddellijk zwanger. vervolgens minimum een anderhalf jaar niets. Na de geboorte van de derde is het in rechte lijn naar beneden gegaan. plots was het niet meer mogelijk mekaar in het openbaar vast te nemen. zoenen werd moeilijker. Seks was enkel mogelijk na dagenlang opbouwen waardoor je zelf er een slecht gevoel aan over houdt. Teveel het gevoel opdringerig te zijn terwijl je al een paar maanden geen seks meer gehad hebt.

    het geheel maakt dat langzaam aan de samenhorigheid verdwijnt. Enkel nog een soort van vriendschapsrelatie blijft over. Seks is ondertussen helemaal niet meer aan de orde. Aanraken komt enkel van mijn kant, maar ook dit wordt steeds moeilijker. Ze hield er van als haar rug gemasseerd werd, nu blijft ze daar onverschillig voor. waar we vroeger weinig ruzies hadden is dit nu schering en inslag geworden. ze kan niets meer verdragen van mij en omgekeerd wordt dit ook steeds moeilijker.

    praten zul je dan denken. Dat hebben we de voorbije 15 jaar veelvuldig gedaan. Bij elke conversatie werd het ‘probleem’ erkent, het gevolg was echter het omgekeerde…….nog minder intimiteit.
    Je zou denken dat ze me liever kwijt wil, maar na elke ruzie maakt ze me duidelijk dat ze haar toekomst niet zonder mij ziet. Ik ook niet zonder haar, maar vrees dat het op deze manier toch heel moeilijk gaat worden.

    therapie wil ze niet van horen, dit vind ze bullshit en weggegooid geld.

  • anton zei

    wat een geneuzel; je kunt iemand niet tot sex dwingen. En sex is wel belangrijk, voor de een meer dan de ander, maar niet zo als gesteld hierboven. Dan regende het scheidingen.
    Maar om in dit stukje uw subjectieve sekservaring als standaard te stellen, vind ik schromelijk overdreven…

  • Ella zei

    Begeerd worden is voor elk mens zo belangrijk. Seks is echt meer dan een lichamelijke behoefte, ook voor mannen. intimiteit kun je bouwen maar dat vraagt wel om kwetsbaarheid en moed.

  • M.G. zei

    Same story here, alleen andersom, ik was degene die geen behoefte meer had na geboorte van zoon. Het was gewoon weg, had er geen verklaring voor. Uiteindelijk gescheiden, 2,5 jaar alleen geweest, toen relatie gehad van 14 wk, kon er geen genoeg van krijgen. Dus daar lag het blijkbaar niet aan. Nu was ik wel al hele tijd gestopt met de pil op advies van een vriendin. Nu is de behoefte er nog steeds, helaas geen relatie meer gehad sinds 6 maanden. Alleen in huwelijk nooit bespreekbaar geweest, hij vroeg niks en ik vond het wel best zo.

  • Wat ontzettend heftig om na al die jaren te horen van je man dat hij zich niet (meer) tot je aangetrokken voelt en daarom niet me je wil vrijen. Dat is als een klap in je gezicht! Heel goed dat je hier jouw verhaal durfde te delen. Ik denk dat heel veel andere vrouwen in hetzelfde schuitje verkeren en dan is het juist fijn als je leest dat je niet de enige bent. Gelukkig heb je een man gevonden die wel voor je gaat! Heel veel geluk en liefde toegewenst!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen