Waar ben je naar opzoek?

Puckje heeft een plekje. BETER! Bellen wij haar moeder…

3 minuten lezen Femke
Puckje heeft een plekje. BETER! Bellen wij haar moeder…

Kind ziek kinderdagverblijf

Puckje heeft een plekje op haar gezichtje. Zij lijkt er erg veel jeuk aan te hebben. Bovendien wordt het alsmaar roder. Zelf kan ik niet beoordelen of het plekje misschien ringworm is, exceem of misschien krentenbaard. Ik roep mijn collega’s er bij, misschien dat zij een andere visie hebben. Ook zij kunnen geen uitsluitsel geven. Na overleg met onze leidinggevende hebben wij besloten toch de moeder van Puck te bellen… Oeps!

Deze bog is een reactie op een eerder verschenen blog van een collega blogger over haar ‘zieke’ kind op het kinderdagverblijf.

Natuurlijk weet ik dat de mama van Puck een druk werkend leven heeft. Ze heeft ons bij de inschrijving van Puck verteld dat zij ZZP’er is en niet om de hoek werkt. Dat is wellicht ook de reden dat Puck gehaast gebracht en gehaald wordt. Mama werkt met deadlines. Daarom vind ik het ook moeilijk om de moeder van Puck te bellen, maar ik weet dat ook de moeder van Puck de gezondheid van haar dochter belangrijk vindt, net als wij hier op het kinderdagverblijf.

De moeder van Puck neemt haar telefoon op en ik probeer zo luchtig en onbeladen mogelijk te klinken. – Hier gaat zij niet blij mee zijn!

‘Jaaa, hoihoiii’ kraam ik er uit. ‘Puck heeft een plekje. Ik kan niet zeggen of we het hier hebben over een onschuldig jeukend plekje of dat het om krentenbaard gaat.’ – Wij zijn immers geen arts.
‘Ik weet dat het vervelend is maar ik zou je willen vragen om Puck op te halen.’
Zeg ik terwijl ik een door de telefoon onzichtbaar en onhoorbaar pijnzend grimas trek.

Even for your information: Krentenbaard is besmettelijk. Besmettingsgevaar is geweken zodra de plekken uitgedroogd of zelfs verdwenen zijn. Het is heel belangrijk niet te krabben aan deze plekken in verband met uitbreiding en besmetting.

Mijn leidinggevende geeft mij het compliment juist en volgens protocol gehandeld te hebben. – Altijd fijn, feedback. Het zou namelijk jammer zijn om bij een (on)aangekondigde inspectie van de GGD te moeten horen dat wij als kinderopvang niet voldoen aan de gestelde kwaliteitseisen. – Of wettelijk gestelde regels. Dat zou toch wat zijn?! Dat ons kinderdagverblijf (tijdelijk) moet sluiten omdat wij ons niet aan de regeltjes houden? Dan zouden alle hardwerkende moeders, die niet om de hoek wonen, werken met deadlines, ál hun vakantiedagen moeten stukslaan. Of erger nog; geen centjes op mama’s rekening gestort krijgt! – De GGD houdt geen rekening met hardwerkende ZZP’ers, wel met het welzijn van de opvangkinderen.

De volgende dag belt de moeder van Puck, ze klinkt op zijn zachtst gezegd not amused. ‘Puckje heeft gewoon exceem en het gaat pri-ma(!) met haar!’ zegt zij op een wat geïrriteerde manier.
‘Wat fijn dat het goed met haar gaat! Super dat een dokter dit heeft kunnen bevestigen. Het was zo speculeren voor ons. Stel je toch eens voor dat wij niet zouden bellen en het was krentenbaard, dan zouden wij een kleine uitbraak hebben onder al die kleintjes. Zo sneu! Toch?’ Ik probeer de moeder wat te kalmeren en mijn handelen een soort van te verdedigen. Zou zij niet door hebben dat ik heb gehandeld uit welzijn van haar kind én de andere kinderen?

‘Weet je nog van vorige keer met Pietje, die de waterpokken bleek te hebben?’ vervolg ik mijn pleidooi.
‘Gelukkig hebben wij toen zo alert gereageerd. Het heeft uitbraak voorkomen en daarmee ervoor gezorgd dat niet alle ouders al hun vakantiedagen hebben hoeven stukslaan.’
Ik merk dat ik lichtelijk sarcastisch word. – Bad me!
Ik belsuit het gesprek af te ronden. Ik laat nogmaals weten dat ik blij ben dat Puck oké is en dat ik haar morgen graag terug zie op het dagverblijf.

Kinderdagverblijven, leidsters in de kinderopvang zijn er inderdaad om ouders te ondersteunen. Maar het welzijn van de kinderen staat bij ons áltijd op de eerste plaats mama van Puck. Hoe groot de zorgen bij jou om het werk ook zijn. De kindjes zijn nog maar bètaversies van volwaardige mensen, hun hardware draait nog maar op halve kracht en staan letterlijk gewoon nog in de kinderschoenen. Tóe nou! – Safety First, please?!
Wellicht dat een gastouder aan huis prettiger voor jouw situatie is? –Just thinking.

Reacties
  • liza zei

    Oppas aan huis kiezen wij bewust niet voor, omdat ik mijn dochter, 1 jaar, niet de hele dag bij een oppas wil laten. Ik vind het leuk en goed voor haar dat zij met leeftijdgenootjes is en leert omgaan in een groep

  • Stephanie zei

    Wat ben ik blij dat mijn kinderen naar opa en oma gaan! Wat een geklooi met een kinderdagverblijf. Krentenbaard is besmettelijk, maar volgens de GGD geen reden om thuis te blijven. Ik kan mijn kind (goddank) wegbrengen naar liefdevolle schoonouders wanneer de kids diarree, koorts, oorontsteking of een andere ziektes hebben. Als dat er niet was geweest, had ik gekozen voor oppas aan huis. En als mijn kind echt ziek is, neem ik het zelf over. Ik ben niet voor niets moeder geworden. Ik hoef alleen lekker niet naar huis voor een plekje op het gezicht…

  • Een vriendin moest laatst ook d’r kindje halen van de opvang i.v.m. ontstoken oog. Bleek niks aan de hand. Zij balen, want had net nieuw werk! Logisch. Maar je hebt goed gehandeld, want hoe vervelend ook, gezondheid boven alles! (Het is alleen zo jammer dat werkende moeders soms niet-begripvolle bazen hebben).

  • Bieke zei

    Besmettelijke ziektes zijn al overdraagbaar voor jij je begint af te vragen wat er aan de hand is, of het nu om kinderziektes of krentenbaard of wat dan ook gaat.
    Zelfs al het krentenbaard was, was het toch al te laat.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ook leuk

Alleenstaande moeder

Een huis kopen als alleenstaande ouder: wat is belangrijk?

  • 1 jaar geleden
  • 3 minuten lezen
Blogs over kinderen en ouderschap

Vliegen met een zieke dreumes. Hebben wij weer!

  • 1 jaar geleden
  • 7 minuten lezen
Vakantie met kinderen

Goedkoop vliegen naar Curacao tips!

  • 1 jaar geleden
  • 4 minuten lezen