Weg met de pufles! (Een ouderschapscursus is veel nuttiger)
Mensen die hun eerste kindje verwachten, moeten nog voor de geboorte op cursus, om te leren wat het ouderschap inhoudt. Dat staat in een brandbrief die een paar dagen geleden is verstuurd naar de Nederlandse gemeenten.
De brief is verstuurd door juristen, pedagogen en scheidingsdeskundigen aan de gemeenten. De gemeenten zijn namelijk verantwoordelijk voor het fysiek en geestelijk welzijn van hun inwoners.
Er is meer dan ‘de bevalling’
Er zit wat in. Achteraf gezien was de pufles erg gezellig, maar gericht op één moment: de bevalling. Hoewel enige voorbereiding op een bevalling absoluut geen overbodige luxe is, is het natuurlijk ook best vreemd dat je tijdens een zwangerschapscursus alleen maar bezig bent met kwaaltjes, oefeningen en ‘het grote moment’, en dat er vaak volledig voorbij wordt gegaan aan de enorme verandering die er in je leven zullen plaatsvinden.
Mij viel het allemaal behoorlijk rauw op mijn dak, in ieder geval.
Somber beeld
De mensen achter de brandbrief schetsen en behoorlijk somber beeld van wat de komst van een kindje kan doen, met name als het om je relatie gaat. Volgens hen krijgt 83 procent van de stellen te maken met een relatiecrisis na de komst van een eerste baby. De verwachting is dat bijna de helft van alle toekomstige ouders gaat scheiden. En steeds vaker gaan paren uit elkaar voordat de kinderen 4 jaar zijn. Elk jaar maken zo’n 70.000 kinderen een relatiebreuk van hun ouders mee.
Doei vrijheid…
Het is niet vreemd dat de komst van een kindje je relatie onder druk zet. In een oogwenk ben je van twee individuen die kunnen gaan en staan waar ze willen veranderd in twee mensen die samen de zorg dragen voor een klein hulpeloos wezentje, dat je ook nog eens uit je slaap houdt.
Gesprekken bestaan opeens vooral uit overleg over slaapjes, hapjes, luiers en wie er wanneer gaat slapen. Het individu maakt plaats voor het collectief, en dat collectief gaat noodzakelijkerwijs al-tijd voor. Zeker voor deze vrijheidsgezinde generatie, die tot aan het moment dat ze een kind krijgen vaak een vrij studentikoos leven leiden, is dat een enorme omslag.
Volgens filosoof-ethicus Corrie Haverkort, een van de opstellers van de brief, is het tijd dat er vooraf gepraat wordt over hoe je je kind gaat opvoeden en hoe je tegen je relatie in deze nieuwe vorm aankijkt. Zij denkt dat daar nu een taboe op rust.
Praten zonder slaapgebrek
Ik zie er de voordelen wel van in, om tijdens zo’n ouderschapscursus geconfronteerd te worden met vragen als ‘laten we de baby huilen, of gaan we hem gewoon uit zijn bedje halen?’ of ‘hoe reageren we als mensen ons ongevraagd opvoedadvies geven?’. Het lijken voor de hand liggende vragen, met voor de hand liggende antwoorden. Maar in deze tijd waarin we ons niet graag laten vertellen hoe je iets moet aanpakken, maar het liever zelf beslissen, is het denk ik niet verkeerd om hier van tevoren uitgebreid over te praten.
Die discussies wil je echt niet hebben met lekkende borsten, een zere doos en een gruwelijk slaapgebrek.
Nuttige informatie
En buiten dat: ik had ook wel wat meer willen weten over praktische maar oh zo allesbepalende slaap- en voedingsschema’s. Met (recente) ervaringsdeskundigen erbij graag, en zonder zweverige 50-plusser die vergeten is hoe afgepeigerd ze toen was.
MAAR (daar is ie al ;))
Het voorstel van de schrijvers van deze brandbrief om aanstaande ouders een ‘ouderschapsbelofte’ te laten tekenen, vergelijkbaar met een trouwgelofte, daarvan word ik toch een beetje moe. Zo’n gelofte betekent immers niet zoveel meer. Zie het aantal scheidingen.
Dit is een voorbeeld van zo’n gelofte, bedacht door hoogleraar pedagogische wetenschappen Hans van Crombrugge uit België:
1. Wij beloven dat je in een liefdevol gezin opgroeit, en besteden aandacht aan jou, onze relatie en de sfeer in huis.
2. We zetten ons actief in voor jouw opvoeding. Begeleiding en zorg voor jou staat voorop.
3. We houden rekening met je ontwikkeling en talenten. We zorgen voor een school en hobby’s die bij jou passen.
4. We zullen geen geweld gebruiken en je niet betrekken in conflicten en erop toezien dat anderen dat ook niet doen.
5. We blijven allebei betrokken bij jouw leven en geven elkaar als ouder daarin de ruimte, ook als we gaan scheiden.
Als je een gelofte als deze nodig hebt om deze dingen te willen uitvoeren, moet je gewoon helemaal niet aan kinderen beginnen. Kom op zeg.